barulheiro
Português
Adjetivo
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | barulheiro | barulheiros |
| Feminino | barulheira | barulheiras |
ba.ru.lhei.ro
- que faz ruído (barulho); barulhento
- que desorganiza; desordeiro; arruaceiro
- (Florianópolis) diz-se do ser (fictício) que faz gritaria aterrorizante durante a noite; bradador; berrador
Substantivo
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | barulheiro | barulheiros |
| Feminino | barulheira | barulheiras |
ba.ru.lhei.ro, masculino
- aquele que faz ruído (barulho); barulhento
- aquele que desorganiza; desordeiro; arruaceiro
- (Florianópolis) ser (fictício) que faz gritaria aterrorizante durante a noite; bradador; berrador; bicho-barulhento
Galego
Adjetivo
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | barulheiro | barulheiros |
| Feminino | barulheira | barulheiras |
| Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
ba.ru.lhei.ro
- barulheiro, que faz barulho
- barulheiro, arruaceiro
Sinónimos
- barulhas
- barulhão
Etimologia
- (Morfologia) De barulho + -eiro. Confronte-se com marulheiro e baralheiro.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.