beenden
Alemão
Conjugação
Conjugação regular (beenden - beendete - beendet) (formas básicas)
| Particípio I (presente) | beendend | Infinitivo | beenden |
|---|---|---|---|
| Particípio II (perfeito) | beendet | Auxiliar | haben |
| Pessoa | Presente | Imperfeito | Conjuntivo I | Conjuntivo II | Imperativo |
|---|---|---|---|---|---|
| ich | beende | beendete | beende | beendete | – |
| du | beendest | beendetest | beendest | beendetest | beende |
| er, sie, es | beendet | beendete | beende | beendete | – |
| wir | beenden | beendeten | beenden | beendeten | – |
| ihr | beendet | beendetet | beendet | beendetet | beendet |
| sie, Sie | beenden | beendeten | beenden | beendeten | – |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.