bremante
Galego
Adjetivo
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | bremante | bremantes |
| Feminino | – | – |
| Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
bre.man.te, comum aos dois géneros
- intranquilo, impaciente, desesperado, ansioso
Etimologia
- (Morfologia) De bremar + -ante.
Substantivo
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | bremante | bremantes |
| Feminino | – | – |
| Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
bre.man.te, masculino, concreto
- barbante, cordão
Etimologia
- Do topônimo Bravante, Brabant, região da Holanda; confronte-se com o castelhano bramante.
Ligação externa
- (em galego) “bremante", in Dicionário Electrónico Estraviz [em linha], Estraviz, Isaac Alonso.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.