choula
Galego
Adjetivo
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | – | – |
| Feminino | choula | choulas |
| Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
chou.la
- aloucada, referido a uma mulher ou a uma vaca
Etimologia
- Confronte-se com choulão.
Substantivo1
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | – | – |
| Feminino | choula | choulas |
| Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
chou.la, feminino
Formas alternativas
- choulá, choura
Etimologia
- Confronte-se com choulão.
Substantivo2
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | – | – |
| Feminino | choula | choulas |
| Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
chou.la, feminino
- ruído do jorro de um líquido ao cair
Etimologia
- Confronte-se com choular.
Referência
- RIVAS Quintas, Eligio. Dicionario etimolóxico da lingua galega. Santiago de Compostela: Tórculo Comunicación Gráfica, 2015.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.