cumulo
Latim
Verbo
presente ativo cumulo, infinitivo presente cumulare, pretérito perfeito ativo cumulavi, supino cumulatum
Conjugação
Conjugação de cumulō, primeira conjugação
| Formas ativas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | cumulō | cumulās | cumulat | cumulāmus | cumulātis | cumulant |
| Pretérito imperfeito | cumulābam | cumulābās | cumulābat | cumulābāmus | cumulābātis | cumulābant | |
| Futuro | cumulābō | cumulābis | cumulābit | cumulābĭmus | cumulābĭtis | cumulābunt | |
| Pretérito perfeito | cumulī | cumulīstī | cumulit | cumulĭmus | cumulīstis | cumulĕrunt, cumulēre | |
| Pretérito mais-que-perfeito | cumulĕram | cumulĕrās | cumulĕrat | cumulerāmus | cumulerātis | cumulĕrant | |
| Futuro do pretérito | cumulĕrō | cumulĕris | cumulĕrit | cumulerĭmus | cumulerĭtis | cumulĕrint | |
| Subjuntivo | presente | cumulem | cumulēs | cumulet | cumulēmus | cumulētis | cumulent |
| Pretérito imperfeito | cumulērem | cumulārēs | cumulāret | cumulārēmus | cumulārētis | cumulārent | |
| Pretérito perfeito | cumulĕrim | cumulĕrīs | cumulĕrit | cumulerĭmus | cumulerĭtis | cumulĕrint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | cumulīssem | cumulīssēs | cumulīsset | cumulissēmus | cumulissētis | cumulīssent | |
| Imperativo | Presente | cumulā | cumulāte | ||||
| Futuro | cumulātō | cumulātō | cumulātōte | cumulāntō | |||
| Formas passivas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | cumulor | cumulāris, cumulāre | cumulātur | cumulāmur | cumulāmĭnī | cumulāntur |
| Pretérito imperfeito | cumulābar | cumulābāris, cumulābāre | cumulābātur | cumulābāmur | cumulābamĭnī | cumulābāntur | |
| Futuro | cumulābor | cumulābĕris, cumulābĕre | cumulābĭtur | cumulābĭmur | cumulābimĭnī | cumulābuntur | |
| Pretérito perfeito | cumulatus sum | cumulatus es | cumulatus est | cumulatī sumus | cumulatī estis | cumulatī sunt | |
| Pretérito-mais-que-perfeito | cumulatus eram | cumulatus erās | cumulatus erat | cumulatī erāmus | cumulatī erātis | cumulatī erant | |
| Futuro do pretérito | cumulatus erō | cumulatus eris/ere | cumulatus erit | cumulatī erimus | cumulatī eritis | cumulatī erunt | |
| Subjuntivo | presente | cumuler | cumulēris, cumulēre | cumulētur | cumulēmur | cumulemĭnī | cumulēntur |
| Pretérito imperfeito | cumulārer | cumulārēris, cumulārēre | cumulārētur | cumulārēmur | cumulāremĭnī | cumulārēntur | |
| Pretérito perfeito | cumulatus sim | cumulatus sīs | cumulatus sit | cumulatī sīmus | cumulatī sītis | cumulatī sint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | cumulatus essem/forem | cumulatus essēs/forēs | cumulatus esset/foret | cumulatī essēmus/forēmus | cumulatī essētis/forētis | cumulatī essent/forent | |
| Imperativo | Presente | cumulāre | cumulāmĭnī | ||||
| Futuro | cumulātor | cumulātor | cumulāntor | ||||
| Formas infinitivas | ||||||
| Vozes | Ativo | Passiva | ||||
| Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
| Infinitivos | cumulāre | cumulisse | cumulatūrus esse | cumulārī | cumulatus esse | cumulatum īrī |
| Paricípios | cumulāns | cumulatūrus | cumulatus | cumulandus | ||
| Formas nominais | ||||||
| Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
| Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
| Formas impessoais | cumulāre | cumulandī | cumulandō | cumulandum | cumulatum | cumulatū |
Pronúncia
- AFI: /ˈku.mu.loː/
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.