cuntinar

Mirandês

Verbo

cun.ti.nar

  1. continuar

Conjugação
    Verbo regular da 1ª conjugação (-ar)
Formas impessoais
Infinitivo cuntinar
Gerúndio cuntinando
Particípio cuntinado
Formas pessoais
Modo Tempo Singular Plural
1ª2ª3ª1ª2ª3ª
Indicativo Presente cuntino cuntinas cuntina cuntinamos cuntinais cuntinan
Pretérito imperfeito cuntinaba cuntinabas cuntinaba cuntinábamos cuntinábades cuntinában
Pretérito perfeito cuntinei cuntineste cuntinou cuntinemos cuntinestes cuntinórun
Pretérito mais-que-perfeito cuntinara cuntinaras cuntinara cuntináramos cuntinárades cuntináran
Futuro cuntinarei cuntinarás cuntinará cuntinaremos cuntinareis cuntinaran
Condicional cuntinarie cuntinaries cuntinarie cuntinariemos cuntinariedes cuntinarien
Conjuntivo/
subjuntivo		 Presente cuntine cuntines cuntine cuntinemos cuntinedes cuntinem
Imperfeito cuntinasse cuntinasses cuntinasse cuntinássemos cuntinássedes cuntinássen
Futuro cuntinar cuntinares cuntinar cuntinarmos cuntinardes cuntináren
Imperativo –cuntina cuntine –cuntinai –
Infinitivo pessoal cuntinar cuntinares cuntinar cuntinarmos cuntinardes cuntináren

No Wikcionário
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.