dico
Latim
Verbo
presente ativo dico, infinitivo presente dicere, pretérito perfeito ativo dixi, supino dictum.
Conjugação
- Terceira conjugação, irregular. O imperativo é curto (dic).
Pronúncia
- AFI: /ˈdiː.koː/.
Verbo
presente ativo dico, infinitivo presente dicare, pretérito perfeito ativo dicavi, supino dicatum.
Conjugação
Conjugação de dicō, primeira conjugação
| Formas ativas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | dicō | dicās | dicat | dicāmus | dicātis | dicant |
| Pretérito imperfeito | dicābam | dicābās | dicābat | dicābāmus | dicābātis | dicābant | |
| Futuro | dicābō | dicābis | dicābit | dicābĭmus | dicābĭtis | dicābunt | |
| Pretérito perfeito | dicī | dicīstī | dicit | dicĭmus | dicīstis | dicĕrunt, dicēre | |
| Pretérito mais-que-perfeito | dicĕram | dicĕrās | dicĕrat | dicerāmus | dicerātis | dicĕrant | |
| Futuro do pretérito | dicĕrō | dicĕris | dicĕrit | dicerĭmus | dicerĭtis | dicĕrint | |
| Subjuntivo | presente | dicem | dicēs | dicet | dicēmus | dicētis | dicent |
| Pretérito imperfeito | dicērem | dicārēs | dicāret | dicārēmus | dicārētis | dicārent | |
| Pretérito perfeito | dicĕrim | dicĕrīs | dicĕrit | dicerĭmus | dicerĭtis | dicĕrint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | dicīssem | dicīssēs | dicīsset | dicissēmus | dicissētis | dicīssent | |
| Imperativo | Presente | dicā | dicāte | ||||
| Futuro | dicātō | dicātō | dicātōte | dicāntō | |||
| Formas passivas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | dicor | dicāris, dicāre | dicātur | dicāmur | dicāmĭnī | dicāntur |
| Pretérito imperfeito | dicābar | dicābāris, dicābāre | dicābātur | dicābāmur | dicābamĭnī | dicābāntur | |
| Futuro | dicābor | dicābĕris, dicābĕre | dicābĭtur | dicābĭmur | dicābimĭnī | dicābuntur | |
| Pretérito perfeito | dicatus sum | dicatus es | dicatus est | dicatī sumus | dicatī estis | dicatī sunt | |
| Pretérito-mais-que-perfeito | dicatus eram | dicatus erās | dicatus erat | dicatī erāmus | dicatī erātis | dicatī erant | |
| Futuro do pretérito | dicatus erō | dicatus eris/ere | dicatus erit | dicatī erimus | dicatī eritis | dicatī erunt | |
| Subjuntivo | presente | dicer | dicēris, dicēre | dicētur | dicēmur | dicemĭnī | dicēntur |
| Pretérito imperfeito | dicārer | dicārēris, dicārēre | dicārētur | dicārēmur | dicāremĭnī | dicārēntur | |
| Pretérito perfeito | dicatus sim | dicatus sīs | dicatus sit | dicatī sīmus | dicatī sītis | dicatī sint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | dicatus essem/forem | dicatus essēs/forēs | dicatus esset/foret | dicatī essēmus/forēmus | dicatī essētis/forētis | dicatī essent/forent | |
| Imperativo | Presente | dicāre | dicāmĭnī | ||||
| Futuro | dicātor | dicātor | dicāntor | ||||
| Formas infinitivas | ||||||
| Vozes | Ativo | Passiva | ||||
| Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
| Infinitivos | dicāre | dicisse | dicatūrus esse | dicārī | dicatus esse | dicatum īrī |
| Paricípios | dicāns | dicatūrus | dicatus | dicandus | ||
| Formas nominais | ||||||
| Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
| Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
| Formas impessoais | dicāre | dicandī | dicandō | dicandum | dicatum | dicatū |
Pronúncia
- AFI: /ˈdi.koː/.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.