duro
Português
Expressões
- duro na queda: difícil de bater.
Advérbio
du.ro, de modo
- de maneira esforçada
Interjeição
du.ro
- expressa conjuntado ao ato de tocar uma pessoa na brincadeira do duro ou mole, de que ela passa a ter de ficar parada no lugar em que se encontra
Antônimos
- De 1: mole
Expressões
Latim
Verbo
presente ativo duro, infinitivo presente durare, pretérito perfeito ativo duravi, supino duratum.
Conjugação
Conjugação de durō, primeira conjugação
| Formas ativas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | durō | durās | durat | durāmus | durātis | durant |
| Pretérito imperfeito | durābam | durābās | durābat | durābāmus | durābātis | durābant | |
| Futuro | durābō | durābis | durābit | durābĭmus | durābĭtis | durābunt | |
| Pretérito perfeito | durī | durīstī | durit | durĭmus | durīstis | durĕrunt, durēre | |
| Pretérito mais-que-perfeito | durĕram | durĕrās | durĕrat | durerāmus | durerātis | durĕrant | |
| Futuro do pretérito | durĕrō | durĕris | durĕrit | durerĭmus | durerĭtis | durĕrint | |
| Subjuntivo | presente | durem | durēs | duret | durēmus | durētis | durent |
| Pretérito imperfeito | durērem | durārēs | durāret | durārēmus | durārētis | durārent | |
| Pretérito perfeito | durĕrim | durĕrīs | durĕrit | durerĭmus | durerĭtis | durĕrint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | durīssem | durīssēs | durīsset | durissēmus | durissētis | durīssent | |
| Imperativo | Presente | durā | durāte | ||||
| Futuro | durātō | durātō | durātōte | durāntō | |||
| Formas passivas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | duror | durāris, durāre | durātur | durāmur | durāmĭnī | durāntur |
| Pretérito imperfeito | durābar | durābāris, durābāre | durābātur | durābāmur | durābamĭnī | durābāntur | |
| Futuro | durābor | durābĕris, durābĕre | durābĭtur | durābĭmur | durābimĭnī | durābuntur | |
| Pretérito perfeito | duratus sum | duratus es | duratus est | duratī sumus | duratī estis | duratī sunt | |
| Pretérito-mais-que-perfeito | duratus eram | duratus erās | duratus erat | duratī erāmus | duratī erātis | duratī erant | |
| Futuro do pretérito | duratus erō | duratus eris/ere | duratus erit | duratī erimus | duratī eritis | duratī erunt | |
| Subjuntivo | presente | durer | durēris, durēre | durētur | durēmur | duremĭnī | durēntur |
| Pretérito imperfeito | durārer | durārēris, durārēre | durārētur | durārēmur | durāremĭnī | durārēntur | |
| Pretérito perfeito | duratus sim | duratus sīs | duratus sit | duratī sīmus | duratī sītis | duratī sint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | duratus essem/forem | duratus essēs/forēs | duratus esset/foret | duratī essēmus/forēmus | duratī essētis/forētis | duratī essent/forent | |
| Imperativo | Presente | durāre | durāmĭnī | ||||
| Futuro | durātor | durātor | durāntor | ||||
| Formas infinitivas | ||||||
| Vozes | Ativo | Passiva | ||||
| Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
| Infinitivos | durāre | durisse | duratūrus esse | durārī | duratus esse | duratum īrī |
| Paricípios | durāns | duratūrus | duratus | durandus | ||
| Formas nominais | ||||||
| Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
| Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
| Formas impessoais | durāre | durandī | durandō | durandum | duratum | duratū |
Pronúncia
- AFI: /ˈduː.ro/.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.