epicentro
Português
Substantivo
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | epicentro | epicentros |
e.pi.cen.tro, masculino
- (Geofísica, sismologia) ponto na superfície da Terra diretamente acima do foco ou hipocentro de um terramoto/terremoto, normalmente sendo o local afetado com maior intensidade
Tradução
Traduções
|
|
Verbetes derivados
|
Portugal
- AFI: /e.pi.ˈsẽ.tɾu/
Na Wikipédia
Ligações externas
- “epicentro”, in Aulete, Francisco Júlio de Caldas, iDicionário Aulete. Lexikon Editora Digital.
- ”epicentro”, in Trevisan, R. (coord.); Weiszflog, W. (ed.). Michaelis: Moderno Dicionário da Língua Portuguesa. São Paulo: Melhoramentos, 2012 (nova ortografia). ISBN 978-85-06-06953-0
- “epicentro”, in Dicionário Aberto
- ”epicentro”, in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa [em linha], 2010
- ”epicentro”, na Infopédia [em linha]
- “epicentro” no Portal da Língua Portuguesa. Instituto de Linguística Teórica e Computacional.
- Busca no Vocabulário Ortográfico da Língua Portuguesa da Academia Brasileira de Letras.
Espanhol
Substantivo
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | epicentro e.pi.cen.tro |
epicentros e.pi.cen.tros |
| Feminino | – | – |
| Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
e.pi.cen.tro, masculino
- (Geofísica, sismologia) epicentro:
- El epicentro es la proyección del hipocentro en la superficie terrestre. (O epicentro é a projeção do hipocentro na superfície terrestre.)
- (Figurado) centro de difusão de algo:
- Astigarraga es un pueblo famoso por ser epicentro de la tradición sidrera vasca. (Astigarraga é um povoado famoso por ser epicentro da tradição sidreira basca.)
Etimologia
- (Morfologia) epi- + centro.
No Wikcionário
Referências
|
(em espanhol) “epicentro” in Diccionario de la Lengua Española, Vigésima segunda edición. Madrid: Real Academia Española, 2001. |
Galego
Substantivo
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | epicentro e.pi.cen.tro |
epicentros e.pi.cen.tros |
| Feminino | – | – |
| Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
e.pi.cen.tro masculino
- (Geofísica, sismologia) epicentro:
- A zona arredor do epicentro é normalmente a máis afectada por un abalo sísmico. (A zona ao redor do epicentro é normalmente a mais afetada por um abalo sísmico.)
Etimologia
- Do grego antigo ἐπίκεντρον (epikentron) “que ocupa um ponto cardeal”, pelo latim epicentrum.
Ido
Declinação
Etimologia
- Do radical epicentr, derivado do grego antigo ἐπίκεντρον (epikentron) , "que ocupa um ponto cardeal", + -o.
Interlíngua
Substantivo
| Singular | Plural |
|---|---|
| epicentro e.pi.cen.tro |
epicentros e.pi.cen.tros |
e.pi.cen.tro
- (Geofísica, sismologia) epicentro
Etimologia
- Do grego antigo ἐπίκεντρον (epikentron) “que ocupa um ponto cardeal”, pelo latim epicentrum.
Italiano
Substantivo
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | epicentro e.pi.cen.tro |
epicentri e.pi.cen.tri |
| Feminino | – | – |
| Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
e.pi.cen.tro masculino
- (Geofísica, sismologia) epicentro:
- È l'epicentro il luogo dove il terremoto causa i danni maggiori. (O epicentro é o local onde o terremoto causa os maiores danos.)
- (Figurado) centro de difusão de algo:
- Il classicismo è una corrente musicale del XVIII secolo con epicentro a Vienna. (O classicismo é uma corrente musical do século XVIII difundida a partir de Viena.)
Etimologia
- Do grego antigo ἐπίκεντρον (epikentron) “que ocupa um ponto cardeal”, pelo latim epicentrum.
No Wikcionário
|
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.