erro
Português
Tradução
Forma verbal
er.ro
- primeira pessoa do singular do presente do indicativo do verbo errar
| "erro" é uma forma flexionada de errar. As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada. |
No Wikcionário
- erronia
- S.E.O.
Na Wikipédia
Latim
Verbo
presente ativo erro, infinitivo presente errare, pretérito perfeito ativo erravi, supino erratum
Conjugação
Conjugação de errō, primeira conjugação
| Formas ativas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | errō | errās | errat | errāmus | errātis | errant |
| Pretérito imperfeito | errābam | errābās | errābat | errābāmus | errābātis | errābant | |
| Futuro | errābō | errābis | errābit | errābĭmus | errābĭtis | errābunt | |
| Pretérito perfeito | errī | errīstī | errit | errĭmus | errīstis | errĕrunt, errēre | |
| Pretérito mais-que-perfeito | errĕram | errĕrās | errĕrat | errerāmus | errerātis | errĕrant | |
| Futuro do pretérito | errĕrō | errĕris | errĕrit | errerĭmus | errerĭtis | errĕrint | |
| Subjuntivo | presente | errem | errēs | erret | errēmus | errētis | errent |
| Pretérito imperfeito | errērem | errārēs | errāret | errārēmus | errārētis | errārent | |
| Pretérito perfeito | errĕrim | errĕrīs | errĕrit | errerĭmus | errerĭtis | errĕrint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | errīssem | errīssēs | errīsset | errissēmus | errissētis | errīssent | |
| Imperativo | Presente | errā | errāte | ||||
| Futuro | errātō | errātō | errātōte | errāntō | |||
| Formas passivas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | error | errāris, errāre | errātur | errāmur | errāmĭnī | errāntur |
| Pretérito imperfeito | errābar | errābāris, errābāre | errābātur | errābāmur | errābamĭnī | errābāntur | |
| Futuro | errābor | errābĕris, errābĕre | errābĭtur | errābĭmur | errābimĭnī | errābuntur | |
| Pretérito perfeito | erratus sum | erratus es | erratus est | erratī sumus | erratī estis | erratī sunt | |
| Pretérito-mais-que-perfeito | erratus eram | erratus erās | erratus erat | erratī erāmus | erratī erātis | erratī erant | |
| Futuro do pretérito | erratus erō | erratus eris/ere | erratus erit | erratī erimus | erratī eritis | erratī erunt | |
| Subjuntivo | presente | errer | errēris, errēre | errētur | errēmur | erremĭnī | errēntur |
| Pretérito imperfeito | errārer | errārēris, errārēre | errārētur | errārēmur | errāremĭnī | errārēntur | |
| Pretérito perfeito | erratus sim | erratus sīs | erratus sit | erratī sīmus | erratī sītis | erratī sint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | erratus essem/forem | erratus essēs/forēs | erratus esset/foret | erratī essēmus/forēmus | erratī essētis/forētis | erratī essent/forent | |
| Imperativo | Presente | errāre | errāmĭnī | ||||
| Futuro | errātor | errātor | errāntor | ||||
| Formas infinitivas | ||||||
| Vozes | Ativo | Passiva | ||||
| Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
| Infinitivos | errāre | errisse | erratūrus esse | errārī | erratus esse | erratum īrī |
| Paricípios | errāns | erratūrus | erratus | errandus | ||
| Formas nominais | ||||||
| Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
| Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
| Formas impessoais | errāre | errandī | errandō | errandum | erratum | erratū |
Pronúncia
- AFI: /ˈer.roː/, /ˈɛr.roː/.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.