harpa

Português

Substantivo
  SingularPlural
Femininoharpaharpas

har.pa

  1. instrumento musical de cordas triangular
    • Herdara aquilo da sua mãe, uma senhora magra, que tocava harpa, passava a vida a ler versos. (Eça de Queiroz - Alves & Companhia)

Tradução
    Traduções

Etimologia
Do latim "harpa", vindo do Proto-Germânico "kharpon".

Portugal
  • AFI: /ˈaɾ.pɐ/

No Wikcionário
  • cinira


Aragonês

Substantivo

harpa

  1. harpa


Basco

Substantivo

harpa

  1. harpa


Indonésio

Substantivo

harpa

  1. harpa


Islandês

Substantivo

harpa, feminino, fraco, grupo 1 (a/ö) (infixo -n- opcional)

  1. harpa

Declinação
    Substantivo feminino fraco do 1º grupo (–u/–ur) (metafonia a–a/ö–u) (infixo –n– opcional)
Caso Singular Plural
Indefinido Definido Indefinido Definido
Nominativo harpa harpan hörpur hörpurnar
Acusativo hörpu hörpuna hörpur hörpurnar
Dativo hörpu hörpunni hörpum hörpunum
Genitivo hörpu hörpunnar harpa
harpna		 harpanna
harpnanna

Verbetes derivados

Verbo

harpa, fraco, grupo 4 (a/ö) (com voz média)

  1. harpar, tocar harpa

Conjugação
    Verbo fraco do 4º grupo    
Tempo Voz ativa
ég þú hann, hún, það við þið þeir, þær, þau
Infinitivo harpa
Supino harpað
Indicativo Presente harpa harpar harpar hörpum harpið harpa
Pretérito harpaði harpaðir harpaði hörpuðum hörpuðuð hörpuðu
Subjuntivo Presente harpi harpir harpi hörpum harpið harpi
Pretérito harpaði harpaðir harpaði hörpuðum hörpuðuð hörpuðu
Imperativo – harpa
harpaðu		 – – harpið –
Tempo Voz média
ég þú hann, hún, það við þið þeir, þær, þau
Infinitivo harpast
Supino harpast
Indicativo Presente harpast harpast harpast hörpumst harpist harpast
Pretérito harpaðist harpaðist harpaðist hörpuðumst hörpuðust hörpuðust
Subjuntivo Presente harpist harpist harpist hörpumst harpist harpist
Pretérito harpaðist harpaðist harpaðist hörpuðumst hörpuðust hörpuðust
Imperativo – – – – – –
Particípio presente
harpandi
Caso Particípio passado
Singular Plural
(forte) Masculino Feminino Neutro Masculino Feminino Neutro
Nominativo harpaður hörpuð harpað harpaðir harpaðar hörpuð
Acusativo harpaðan harpaða harpað harpaða harpaðar hörpuð
Dativo hörpuðum harpaðri hörpuðu hörpuðum hörpuðum hörpuðum
Genitivo harpaðs harpaðrar harpaðs harpaðra harpaðra harpaðra
Singular Plural
(fraca) Masculino Feminino Neutro Masculino Feminino Neutro
Nominativo harpaði harpaða harpaða hörpuðu hörpuðu hörpuðu
Acusativo harpaða harpaðu harpaða hörpuðu hörpuðu hörpuðu
Dativo harpaða harpaðu harpaða hörpuðu hörpuðu hörpuðu
Genitivo harpaða harpaðu harpaða hörpuðu hörpuðu hörpuðu


Sueco

Substantivo

harpa

  1. harpa
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.