hassen
Alemão
Conjugação
Conjugação regular - formas básicas (hassen, hasste, gehasst)
| Particípio I (presente) | hassend | Infinitivo | hassen |
|---|---|---|---|
| Particípio II (perfeito) | gehasst | Auxiliar | haben |
| Pessoa | Presente | Imperfeito | Conjuntivo I | Conjuntivo II | Imperativo |
|---|---|---|---|---|---|
| ich | hasse | hasste | hasse | hasste | – |
| du | hasst | hasstest | hassest | hasstest | hasse |
| er, sie, es | hasst | hasste | hasse | hasste | – |
| wir | hassen | hassten | hassen | hassten | – |
| ihr | hasst | hasstet | hasset | hasstet | hasst |
| sie, Sie | hassen | hassten | hassen | hassten | – |
Pronúncia
- AFI: /ˈhasn̩/
ouvir fonte ?
ouvir fonte ?
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.