impetro
Latim
Verbo
presente ativo impetro, infinitivo presente impetrare, pretérito perfeito ativo impetravi, supino impetratum
Conjugação
Conjugação de impetrō, primeira conjugação
| Formas ativas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | impetrō | impetrās | impetrat | impetrāmus | impetrātis | impetrant |
| Pretérito imperfeito | impetrābam | impetrābās | impetrābat | impetrābāmus | impetrābātis | impetrābant | |
| Futuro | impetrābō | impetrābis | impetrābit | impetrābĭmus | impetrābĭtis | impetrābunt | |
| Pretérito perfeito | impetrī | impetrīstī | impetrit | impetrĭmus | impetrīstis | impetrĕrunt, impetrēre | |
| Pretérito mais-que-perfeito | impetrĕram | impetrĕrās | impetrĕrat | impetrerāmus | impetrerātis | impetrĕrant | |
| Futuro do pretérito | impetrĕrō | impetrĕris | impetrĕrit | impetrerĭmus | impetrerĭtis | impetrĕrint | |
| Subjuntivo | presente | impetrem | impetrēs | impetret | impetrēmus | impetrētis | impetrent |
| Pretérito imperfeito | impetrērem | impetrārēs | impetrāret | impetrārēmus | impetrārētis | impetrārent | |
| Pretérito perfeito | impetrĕrim | impetrĕrīs | impetrĕrit | impetrerĭmus | impetrerĭtis | impetrĕrint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | impetrīssem | impetrīssēs | impetrīsset | impetrissēmus | impetrissētis | impetrīssent | |
| Imperativo | Presente | impetrā | impetrāte | ||||
| Futuro | impetrātō | impetrātō | impetrātōte | impetrāntō | |||
| Formas passivas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | impetror | impetrāris, impetrāre | impetrātur | impetrāmur | impetrāmĭnī | impetrāntur |
| Pretérito imperfeito | impetrābar | impetrābāris, impetrābāre | impetrābātur | impetrābāmur | impetrābamĭnī | impetrābāntur | |
| Futuro | impetrābor | impetrābĕris, impetrābĕre | impetrābĭtur | impetrābĭmur | impetrābimĭnī | impetrābuntur | |
| Pretérito perfeito | impetratus sum | impetratus es | impetratus est | impetratī sumus | impetratī estis | impetratī sunt | |
| Pretérito-mais-que-perfeito | impetratus eram | impetratus erās | impetratus erat | impetratī erāmus | impetratī erātis | impetratī erant | |
| Futuro do pretérito | impetratus erō | impetratus eris/ere | impetratus erit | impetratī erimus | impetratī eritis | impetratī erunt | |
| Subjuntivo | presente | impetrer | impetrēris, impetrēre | impetrētur | impetrēmur | impetremĭnī | impetrēntur |
| Pretérito imperfeito | impetrārer | impetrārēris, impetrārēre | impetrārētur | impetrārēmur | impetrāremĭnī | impetrārēntur | |
| Pretérito perfeito | impetratus sim | impetratus sīs | impetratus sit | impetratī sīmus | impetratī sītis | impetratī sint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | impetratus essem/forem | impetratus essēs/forēs | impetratus esset/foret | impetratī essēmus/forēmus | impetratī essētis/forētis | impetratī essent/forent | |
| Imperativo | Presente | impetrāre | impetrāmĭnī | ||||
| Futuro | impetrātor | impetrātor | impetrāntor | ||||
| Formas infinitivas | ||||||
| Vozes | Ativo | Passiva | ||||
| Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
| Infinitivos | impetrāre | impetrisse | impetratūrus esse | impetrārī | impetratus esse | impetratum īrī |
| Paricípios | impetrāns | impetratūrus | impetratus | impetrandus | ||
| Formas nominais | ||||||
| Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
| Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
| Formas impessoais | impetrāre | impetrandī | impetrandō | impetrandum | impetratum | impetratū |
Pronúncia
- AFI: /imˈpe.troː/
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.