impfen
Alemão
Conjugação
Conjugação regular (impfen - impfte - geimpft) (formas básicas)
| Particípio I (presente) | impfend | Infinitivo | impfen |
|---|---|---|---|
| Particípio II (perfeito) | geimpft | Auxiliar | haben |
| Pessoa | Presente | Imperfeito | Conjuntivo I | Conjuntivo II | Imperativo |
|---|---|---|---|---|---|
| ich | impfe | impfte | impfe | impfte | – |
| du | impfst | impftest | impfest | impftest | impfe |
| er, sie, es | impft | impfte | impfe | impfte | – |
| wir | impfen | impften | impfen | impften | – |
| ihr | impft | impftet | impfet | impftet | impft |
| sie, Sie | impfen | impften | impfen | impften | – |
Conjugação completa
|
Etimologia
- Do alto alemão antigo imphōn.
Pronúncia
- AFI: /ˈɪmpfən, ˈɪmpfn̩/
ouvir fonte ?
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.