klem

Holandês/Neerlandês

Substantivo

klem (plural klemmen)

  1. ênfase:
    Als je de twee gelijmde stukken een nachtje in de klem zet, komen ze goed vast te zitten.

Sinónimos

  • klauwplaat, knip, nadruk, tetanus

Pronúncia


Ido

Radical

klem

  1. relacionado a apertar.

Verbetes derivados

  • klemar
  • klemegar
  • klemita


Norueguês Bokmål

Substantivo

klem masculino

  1. abraço.

Declinação


Volapuque

Substantivo

klem masculino

  1. declínio, queda.
  2. recusa

Declinação

Verbetes derivados

  • klemöl
  • klemölo
  • klemön
  • klemed
  • klemedön

Pronúncia

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.