maninho

Português

Adjetivo

  SingularPlural
Masculino maninho maninhos
Femininomaninhamaninhas

ma.ni.nho

  1. inculto, estéril, improdutivo

Substantivo1

  SingularPlural
Masculino maninho maninhos
Femininomaninhamaninhas

ma.ni.nho

  1. irmã ou irmão mais novo

Etimologia

(Morfologia) De mano + -inho.

Substantivo2

  SingularPlural
Masculino maninho maninhos

ma.ni.nho, masculino

  1. terrenos baldios, terrenos sem aproveitamento agrário ou pastoral

Etimologia

Diminutivo do latim hispânico mannus «estéril; cavalo anão»; cf. galego maninho, manio, asturiano manío, espanhol antigo mañero «estéril», basco mando «burro, mula».

No Wikcionário


Galego

Adjetivo

  SingularPlural
Masculino maninho maninhos
Femininomaninhamaninhas

ma.ni.nho

  1. maninho, estéril
  2. sem filhos
  3. que não está prenhada
  4. pequeno, fino, delgado
  5. brando, cartilaginoso
  6. a falar dos frutos com casca, sem polpa, sem conteúdo

Substantivo

  SingularPlural
Masculino maninho maninhos
Feminino
Comum aos dois
géneros/gêneros

ma.ni.nho, masculino

  1. maninho, terrenos sem aproveitamento agrário ou pastoral
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.