ornar
Português
Verbo
or.nar, transitivo
Conjugação
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
| Infinitivo impessoal | ornar | Gerúndio | ornando | Particípio | ornado |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | orno | ornas | orna | ornamos | ornais | ornam |
| Pretérito imperfeito | ornava | ornavas | ornava | ornávamos | ornáveis | ornavam | |
| Pretérito perfeito | ornei | ornaste | ornou | ornamos1 / ornámos2 |
ornastes | ornaram | |
| Pretérito mais-que-perfeito | ornara | ornaras | ornara | ornáramos | ornáreis | ornaram | |
| Futuro do presente | ornarei | ornarás | ornará | ornaremos | ornareis | ornarão | |
| Futuro do pretérito | ornaria | ornarias | ornaria | ornaríamos | ornaríeis | ornariam | |
| Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | orne | ornes | orne | ornemos | orneis | ornem |
| Pretérito imperfeito | ornasse | ornasses | ornasse | ornássemos | ornásseis | ornassem | |
| Futuro | ornar | ornares | ornar | ornarmos | ornardes | ornarem | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | orna | orne | ornemos | ornai | ornem | |
| Negativo | não ornes | não orne | não ornemos | não orneis | não ornem | ||
| Infinitivo pessoal | ornar | ornares | ornar | ornarmos | ornardes | ornarem | |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.
Tradução
Portugal
- AFI: /ɔɾ.ˈnaɾ/
Anagrama
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.