philosopho

Galego-Português Medieval

Adjetivo

  SingularPlural
Masculino philosopho philosophos
Femininophilosophaphilosophas

phi.lo.so.pho

  1. indivíduo inteligente que se dedica a filosofia.

Substantivo

  SingularPlural
Masculino philosopho philosophos

phi.lo.so.pho masculino

  1. filósofo
    • “este nome virtuosa benffeyturia nom significa especialmente hũa cousa geeral nem singular. Mais rrepresenta todo bem que he feyto por alguũ, com boa ordenança. E esto mostra a sua composiçom, que he de tres palauras em latim. E a primeyra he aquesto uocabulo, moralis, que quer dizer uirtuosa. E outra he bene, que quer dizer bem. E a terceira he facere, que quer dizer fazer. Das quaaes todas tres se iuntam moralis beneffiçençia, que significa uirtuosa benffeyturia, a que os antigos philosophos chamarom benefiçio”. Cf. Infante D. Pedro, Tratado da Virtuosa Benfeitoria. In: Obras dos Príncipes de Avis, p. 538. Porto, Lello, 1981.

Termos relativos

Descendentes

Etimologia

Do latim philosophus (“filósofo”), emprestado do grego antigo φιλόσοφος (philósophos) (“filósofo, pensador, sábio”).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.