pincel
Português
Substantivo
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | pincel | pincéis |
pin.cel
- instrumento formado por um tufo de pelos atados a um cabo que serve para pintar, ensaboar, etc
- broxa
Tradução
Traduções
Portugal
- AFI: /pĩ.ˈsɛɫ/
Galego
Substantivo1
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | pincel | pinceis |
| Feminino | – | – |
| Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
pin.cel, masculino
Substantivo2
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | pincel | pinceis |
| Feminino | – | – |
| Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
pin.cel, masculino
- (Anatomia) úvula
Sinónimos
- Vide em pinguel
Etimologia
- Derivado de pingar.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.