planar
Português
Verbo
pla.nar, intransitivo
Conjugação
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
| Infinitivo impessoal | planar | Gerúndio | planando | Particípio | planado |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | plano | planas | plana | planamos | planais | planam |
| Pretérito imperfeito | planava | planavas | planava | planávamos | planáveis | planavam | |
| Pretérito perfeito | planei | planaste | planou | planamos1 / planámos2 |
planastes | planaram | |
| Pretérito mais-que-perfeito | planara | planaras | planara | planáramos | planáreis | planaram | |
| Futuro do presente | planarei | planarás | planará | planaremos | planareis | planarão | |
| Futuro do pretérito | planaria | planarias | planaria | planaríamos | planaríeis | planariam | |
| Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | plane | planes | plane | planemos | planeis | planem |
| Pretérito imperfeito | planasse | planasses | planasse | planássemos | planásseis | planassem | |
| Futuro | planar | planares | planar | planarmos | planardes | planarem | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | plana | plane | planemos | planai | planem | |
| Negativo | não planes | não plane | não planemos | não planeis | não planem | ||
| Infinitivo pessoal | planar | planares | planar | planarmos | planardes | planarem | |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.
Portugal
- AFI: /plɐ.ˈnaɾ/
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.