policía

Policial

Aragonês

Substantivo

policía

  1. polícia


Asturiano

Substantivo

  SingularPlural
Masculino
Feminino policía
po.li..a
policíes
po.li..es
Neutro
Comum aos dois
géneros/gêneros

po.li..a, feminino

  1. polícia:
    • L'orixe del términu hooligan ye inciertu, pero creyese qu'apaeció nun informe de la policía de Londres que data del 1898. (A origem do termo 'hooligan' é incerta, mas acredita-se que apareceu num informe da polícia londrina datado de 1898.)
  SingularPlural
Masculino
Feminino
Neutro
Comum aos dois
géneros/gêneros
policía
po.li..a
policías
po.li..as

po.li..a comum aos dois géneros

  1. policial, agente policial:
    • Cuando tenía 12 años, robáron-y la so bicicleta, fechu que denunció a un policía llamáu Joe Elsby Martin. (Quando tinha doze anos, roubaram-lhe sua bicicleta, feito que denunciou a um policial chamado Joe Elsby Martin.)

Sinônimos

  • De 2: axente de policía

Etimologia

Do grego antigo πολιτεία (politéia), pelo latim politia.

No Wikcionário

  • guardia
  • seguridad

Ligações externas


Espanhol

Substantivo

  SingularPlural
Masculino
Feminino policía
po.li..a
policías
po.li..as
Comum aos dois
géneros/gêneros

po.li..a, feminino

  1. polícia.
    • Pablo Escobar murió abatido por la policía 17 meses después de haberse fugado de la cárcel. (Pablo Escobar foi morto pela polícia 17 meses após ter fugido da prisão.)
  SingularPlural
Masculino
Feminino
Comum aos dois
géneros/gêneros
policía
po.li..a
policías
po.li..as

po.li..a, comum aos dois géneros

  1. policial, agente policial:
    • Un policía inglés persigue a un ladrón que se está escapando del centro comercial. (Um policial persegue um ladrão que está escapando do centro comercial.)

Sinônimos

  • De 2: agente de policía, (lunfardismo) cana

Expressões

  • comisaría/estación de policía: delegacia de polícia
  • la policía no es tonta: ninguém é bobo
    Si copias todo el trabajo de Internet te pillarán, que la policía no es tonta. (Se copiar todo o trabalho da internet, vão te pegar, porque ninguém é bobo.)
  • perro policial/de policía: cão policial
  • policía militar: polícia militar
  • policía secreta: polícia secreta

Etimologia

Do grego antigo πολιτεία (politéia), pelo latim politia.

Espanhol hispano-americano

Espanhol peninsular

No Wikcionário

Ligações externas


Galego

Substantivo

  SingularPlural
Masculino
Feminino policía
po.li..a
policías
po.li..as
Comum aos dois
géneros/gêneros

po.li..a, feminino

  1. polícia:
    • A policía desbaratou o plan e conseguiu recuperar os ósos de Chaplin e devolvelos á súa sepultura. (A polícia frustrou o plano e conseguiu recuperar os ossos de Chaplin, devolvendo-os à sua sepultura.)
  SingularPlural
Masculino
Feminino
Comum aos dois
géneros/gêneros
policía
po.li..a
policías
po.li..as

po.li..a, comum aos dois géneros

  1. policial, agente policial:
    • Unha tentativa de rescate foi infrutuosa, co resultado da morte dos israelís hospedados, 5 terroristas, e un policía alemán. (Uma tentativa de resgate foi infrutífera, resultando na morte dos israelitas hospedados, cinco terroristas e um policial alemão)

Sinônimos

Etimologia

Do grego antigo πολιτεία (politéia) “governo”, pelo latim politia.

No Wikcionário

Ligações externas


Leonês

Substantivo

  SingularPlural
Masculino
Feminino policía
po.li..a
policíes
po.li..es
Comum aos dois
géneros/gêneros

po.li..a, feminino

  1. polícia:
    • Los acusaos tuvun que soportare durante un tiempu la vixilancia de los Serenos, una especie de policía anti-viciu renacentista.

Etimologia

Do grego antigo πολιτεία (politéia), pelo latim politia.

No Wikcionário

  • seguridá
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.