quemer

Mirandês

Verbo

que.mer

  1. comer

Conjugação

    Verbo irregular da 2ª conjugação (-er)
Formas impessoais
Infinitivo quemer
Gerúndio quemendo
Particípio quemido
Formas pessoais
Modo Tempo Singular Plural
1ª2ª3ª1ª2ª3ª
Indicativo Presente como comes come quememos quemeis cómen
Pretérito imperfeito quemie quemies quemie quemiemos quemiedes quemien
Pretérito perfeito quemi quemiste quemiu quemimos quemistes comírun
Pretérito mais-que-perfeito quemira quemiras quemira comíramos comírades comíran
Futuro quemerei quemerás quemerá quemeremos quemereis quemeran
Condicional quemerie quemeries quemerie quemeriemos quemeriedes quemerien
Conjuntivo/
subjuntivo
Presente coma comas coma cómamos cómades cóman
Imperfeito quemisse quemisses quemisse comíssemos comíssedes comíssen
Futuro quemir quemires quemir quemirmos quemirdes comíren
Imperativo –queme coma –quemei –
Infinitivo pessoal quemer quemeres quemer quemermos quemerdes coméren

Sinónimo

  • comer
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.