refutar
Português
Conjugação
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
| Infinitivo impessoal | refutar | Gerúndio | refutando | Particípio | refutado |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.
Tradução
Traduções
|
|
Portugal
- AFI: /Rɨ.fu.ˈtaɾ/
Espanhol
Conjugação
Conjugação completa do verbo refutar
| Simples | Composto | |
| Infinitivo | refutar | haber refutado |
| Gerundio | refutando | habiendo refutado |
| Participio | refutado |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| yo | tú1 vos2 |
él / ella usted* |
nosotros / nosotras | vosotros / vosotras | ellos / ellas ustedes* | ||
| Modo Indicativo | Presente | refuto | refutas1 / refutás | refuta | refutamos | refutáis | refutan |
| Pretérito imperfecto | refutaba | refutabas | refutaba | refutábamos | refutabais | refutaban | |
| Pretérito indefinido | refuté | refutaste | refutó | refutamos | refutasteis | refutaron | |
| Futuro | refutaré | refutarás | refutará | refutaremos | refutaréis | refutarán | |
| Condicional | refutaría | refutarías | refutaría | refutaríamos | refutaríais | refutarían | |
| Pretérito perfecto | he refutado | has refutado | ha refutado | hemos refutado | habéis refutado | han refutado | |
| Pretérito pluscuamperfecto | había refutado | habías refutado | había refutado | habíamos refutado | habíais refutado | habían refutado | |
| Pretérito anterior | hube refutado | hubiste refutado | hubo refutado | hubimos refutado | hubisteis refutado | hubieron refutado | |
| Futuro perfecto | habré refutado | habrás refutado | habrá refutado | habremos refutado | habréis refutado | habrán refutado | |
| Condicional perfecto | habría refutado | habrías refutado | habría refutado | habríamos refutado | habríais refutado | habrían refutado | |
| Modo Subjuntivo | Presente | refute | refutes1 / refutés2 | refute | refutemos | refutéis | refuten |
| Pretérito imperfecto | d=refutara / refutase | d=refutaras / refutases | d=refutara / refutase | d=refutáramos / refutásemos | d=refutarais / refutaseis | d=refutaran / refutasen | |
| Futuro | refutare | refutares | refutare | refutáremos | refutareis | refutaren | |
| Pretérito perfecto | haya refutado | hayas refutado1 / hayás refutado2 | haya refutado | hayamos refutado | hayáis refutado | hayan refutado | |
| Pretérito pluscuamperfecto | hubiera / hubiese refutado | hubieras / hubieses refutado | hubiera / hubiese refutado | hubiéramos / hubiésemos refutado | hubierais / hubieseis refutado | hubieran/ hubiesen refutado | |
| Futuro perfecto | hubiere refutado | hubieres refutado | hubiere refutado | hubiéremos refutado | hubiereis refutado | hubieren refutado | |
| Modo Imperativo | Presente | refuta1 / refutá2 | refute | refutemos | refutad | refuten | |
- Notas:
- 1 grafia usada na Espanha.
- 2 grafia usada na América Latina.
- * usado em linguagem formal.
Sinônimos
- rebatir.
Galego
Conjugação
Verbo regular da 1ª conjugação (–ar) (formas básicas)
| Formas impessoais | |
|---|---|
| Infinitivo | refutar |
| Gerúndio | refutando |
| Particípio | refutado |
| Formas pessoais | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Singular | Plural | ||||||
| 1ª | 2ª | 3ª | 1ª | 2ª | 3ª | ||
| Indicativo | Presente | refuto | refutas | refuta | refutamos | refutades | refutan |
| Pretérito imperfeito | refutaba | refutabas | refutaba | refutabamos | refutabades | refutaban | |
| Pretérito perfeito | refutei | refutaches | refutou | refutamos | refutastes | refutaron | |
| Pretérito mais-que-perfeito | refutara | refutaras | refutara | refutaramos | refutarades | refutaran | |
| Futuro | refutarei | refutarás | refutará | refutaremos | refutaredes | refutarán | |
| Futuro do pretérito | refutaría | refutarías | refutaría | refutariamos | refutariades | refutarían | |
| Subjuntivo | Presente | refute | refutes | refute | refutemos | refutedes | refuten |
| Pretérito imperfeito | refutase | refutases | refutase | refutásemos | refutásedes | refutasen | |
| Futuro | refutar | refutares | refutar | refutarmos | refutardes | refutaren | |
| Imperativo | Presente | – | refuta | – | – | refutade | – |
| Infinitivo conjugado | refutar | refutares | refutar | refutarmos | refutardes | refutaren | |
Ido
Conjugação
Conjugação de refutar
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Etimologia
- De refut + -ar.
Interlíngua
Conjugação
Conjugação de refutar – tempos básicos
|
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.