simulo
Latim
Verbo
presente ativo simulo, infinitivo presente simulare, pretérito perfeito ativo simulavi, supino simulatum.
Conjugação
Conjugação de simulō, primeira conjugação
| Formas ativas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | simulō | simulās | simulat | simulāmus | simulātis | simulant |
| Pretérito imperfeito | simulābam | simulābās | simulābat | simulābāmus | simulābātis | simulābant | |
| Futuro | simulābō | simulābis | simulābit | simulābĭmus | simulābĭtis | simulābunt | |
| Pretérito perfeito | simulī | simulīstī | simulit | simulĭmus | simulīstis | simulĕrunt, simulēre | |
| Pretérito mais-que-perfeito | simulĕram | simulĕrās | simulĕrat | simulerāmus | simulerātis | simulĕrant | |
| Futuro do pretérito | simulĕrō | simulĕris | simulĕrit | simulerĭmus | simulerĭtis | simulĕrint | |
| Subjuntivo | presente | simulem | simulēs | simulet | simulēmus | simulētis | simulent |
| Pretérito imperfeito | simulērem | simulārēs | simulāret | simulārēmus | simulārētis | simulārent | |
| Pretérito perfeito | simulĕrim | simulĕrīs | simulĕrit | simulerĭmus | simulerĭtis | simulĕrint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | simulīssem | simulīssēs | simulīsset | simulissēmus | simulissētis | simulīssent | |
| Imperativo | Presente | simulā | simulāte | ||||
| Futuro | simulātō | simulātō | simulātōte | simulāntō | |||
| Formas passivas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | simulor | simulāris, simulāre | simulātur | simulāmur | simulāmĭnī | simulāntur |
| Pretérito imperfeito | simulābar | simulābāris, simulābāre | simulābātur | simulābāmur | simulābamĭnī | simulābāntur | |
| Futuro | simulābor | simulābĕris, simulābĕre | simulābĭtur | simulābĭmur | simulābimĭnī | simulābuntur | |
| Pretérito perfeito | simulatus sum | simulatus es | simulatus est | simulatī sumus | simulatī estis | simulatī sunt | |
| Pretérito-mais-que-perfeito | simulatus eram | simulatus erās | simulatus erat | simulatī erāmus | simulatī erātis | simulatī erant | |
| Futuro do pretérito | simulatus erō | simulatus eris/ere | simulatus erit | simulatī erimus | simulatī eritis | simulatī erunt | |
| Subjuntivo | presente | simuler | simulēris, simulēre | simulētur | simulēmur | simulemĭnī | simulēntur |
| Pretérito imperfeito | simulārer | simulārēris, simulārēre | simulārētur | simulārēmur | simulāremĭnī | simulārēntur | |
| Pretérito perfeito | simulatus sim | simulatus sīs | simulatus sit | simulatī sīmus | simulatī sītis | simulatī sint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | simulatus essem/forem | simulatus essēs/forēs | simulatus esset/foret | simulatī essēmus/forēmus | simulatī essētis/forētis | simulatī essent/forent | |
| Imperativo | Presente | simulāre | simulāmĭnī | ||||
| Futuro | simulātor | simulātor | simulāntor | ||||
| Formas infinitivas | ||||||
| Vozes | Ativo | Passiva | ||||
| Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
| Infinitivos | simulāre | simulisse | simulatūrus esse | simulārī | simulatus esse | simulatum īrī |
| Paricípios | simulāns | simulatūrus | simulatus | simulandus | ||
| Formas nominais | ||||||
| Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
| Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
| Formas impessoais | simulāre | simulandī | simulandō | simulandum | simulatum | simulatū |
Pronúncia
- AFI: /ˈsi.mu.loː/
Etimologia
- De similis (semelhante, parecido).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.