sonata

Português

Substantivo

  SingularPlural
Femininosonatasonatas

so.na.ta, feminino

  1. peça musical para instrumentos, divergindo as partes dela em caráter e andamento

Tradução

Etimologia

Do italiano sonata.

Portugal

  • AFI: /su.ˈna.tɐ/

No Wikcionário

Anagrama

  1. anotas


Azerbaijano

Substantivo

sonata

  1. sonata

Etimologia

Do italiano sonata.


Bósnio

Substantivo

sonata

  1. sonata

Etimologia

Do italiano sonata.


Catalão

Substantivo

sonata

  1. sonata

Etimologia

Do italiano sonata.


Croata

Substantivo

sonata

  1. sonata

Etimologia

Do italiano sonata.


Esloveno

Substantivo

sonata

  1. sonata

Etimologia

Do italiano sonata.


Espanhol

Substantivo

  SingularPlural
Masculino
Feminino sonata sonatas
Comum aos dois
géneros/gêneros

so.na.ta, feminino

  1. sonata

Etimologia

Do italiano sonata.


Galego

Substantivo

sonata

  1. sonata

Etimologia

Do italiano sonata.


Indonésio

Substantivo

sonata

  1. sonata

Etimologia

Do italiano sonata.


Inglês

Substantivo

  SingularPlural
Masculino
Feminino
sonata sonatas

sonata

  1. sonata

Etimologia

Do italiano sonata.


Italiano

Substantivo

sonata

  1. sonata


Latim

Substantivo

sonata

  1. sonata

Etimologia

Do italiano sonata.


Lituano

Substantivo

sonata

  1. sonata

Etimologia

Do italiano sonata.


Min Nan

Substantivo

sonata

  1. sonata

Etimologia

Do italiano sonata.


Polonês

Substantivo

sonata

  1. sonata

Etimologia

Do italiano sonata.


Servocroata

Substantivo

sonata

  1. sonata

Etimologia

Do italiano sonata.


Vietnamita

Substantivo

sonata

  1. sonata

Etimologia

Do italiano sonata.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.