taceo
Latim
Verbo
ta.ceo, ta.ce.re
Conjugação
Conjugação
| Radical do presente tac- | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Presente do indicativo | ||||||
| voz ativa | singular | plural | voz pass. | singular | plural | |
| I. | taceō | tacēmus | I. | taceor | tacēmur | |
| II. | tacēs | tacētis | II. | tacēris | tacēminī | |
| III. | tacet | tacent | III. | tacētur | tacentur | |
| Imperativo | ||||||
| voz ativa | tacē | tacēte | voz pass. | tacēre | tacēminī | |
| Imperativo futuro | ||||||
| II. | tacētō | tacētōte | II. | tacētor | — | |
| III. | tacētō | tacentō | III. | tacētor | tacentor | |
| Presente do subjuntivo | ||||||
| voz ativa | singular | plural | voz pass. | singular | plural | |
| I. | taceam | taceāmus | I. | tacear | taceāmur | |
| II. | taceās | taceātis | II. | taceāris | taceāminī | |
| III. | taceat | taceant | III. | taceātur | taceantur | |
| Imperfeito do indicativo | ||||||
| voz ativa. | singular | plural | voz pass. | singular | plural | |
| I. | tacēbam | tacēbāmus | I. | tacēbar | tacēbāmur | |
| II. | tacēbās | tacēbātis | II. | tacēbāris | tacēbāminī | |
| III. | tacēbat | tacēbant | III. | tacēbātur | tacēbantur | |
| Imperfeito do subjuntivo | ||||||
| voz ativa | singular | plural | voz pass. | singular | plural | |
| I. | tacērem | tacērēmus | I. | tacērer | tacērēmur | |
| II. | tacērēs | tacērētis | II. | tacērēris | tacērēminī | |
| III. | tacēret | tacērent | III. | tacērētur | tacērentur | |
| Futuro do indicativo | ||||||
| voz ativa | singular | plural | voz pass. | singular | plural | |
| I. | tacēbō | tacēbimus | I. | tacēbor | tacēbimur | |
| II. | tacēbis | tacēbitis | II. | tacēberis | tacēbiminī | |
| III. | tacēbit | tacēbunt | III. | tacēbitur | tacēbuntur | |
| Radical do perfeito tacu- | ||
|---|---|---|
| Perfeito indicativo | ||
| voz ativa | sing. | plur. |
| I. | tacuī | tacuimus |
| II. | tacuistī | tacuistis |
| III. | tacuit | tacuērunt |
| Perfeito do subjuntivo | ||
| act. | sing. | plur. |
| I. | tacuerim | tacuerīmus |
| II. | tacuerīs | tacuerītis |
| III. | tacuerit | tacuerint |
| Mais-queperfeito do indicativo | ||
| voz ativa | sing. | plur. |
| I. | tacueram | tacuerāmus |
| II. | tacuerās | tacuerātis |
| III. | tacuerāt | tacuerant |
| Mais-que-perfeito do subjuntivo | ||
| voz ativa | sing | plur. |
| I. | tacuissem | tacuissēmus |
| II. | tacuissēs | tacuissētis |
| III. | tacuisset | tacuissent |
| Futuro perfeito | ||
| voz ativa | sing. | plur. |
| I. | tacuerō | tacuerimus |
| II. | tacueris | tacueritis |
| III. | tacuerit | tacuerint |
|
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Declinação
| Singular | Plural | ||
| M, F e N | M, F e N | ||
| Casos | Nominativo | tacens | tacentes |
| Vocativo | tacens | tacentes | |
| Genitivo | tacentis | tacentium | |
| Dativo | tacenti | tacentibus | |
| Ablativo | tacente | tacentibus | |
| Acusativo | tacentem | tacentes | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.