torticeiro

Português

Adjetivo

  SingularPlural
Masculino torticeiro torticeiros
Femininotorticeiratorticeiras

tor.ti.cei.ro (ê)

  1. que força a lei que a distorce, que interpreta o direito de um jeito complexo para tirar vantagem; injusto, arbitrário
  2. perverso; malfeitor

Etimologia

Do espanhol torticero (es).

Ligações externas


Galego

Adjetivo

  SingularPlural
Masculino torticeiro torticeiros
Feminino torticeira torticeiras
Comum aos dois
géneros/gêneros

tor.ti.cei.ro

  1. (arcaico) torticeiro, que não é condizente com a lei, razão ou a justiça; que não obra de modo justo, que não cumpre a lei; arbitrário
  2. que aceita suborno

Etimologia

Do galego-português medieval torticeiro.
Ou (Morfologia) De tortiço + -eiro.

Ligações externas

Galego-Português Medieval

Adjetivo

  SingularPlural
Masculino torticeiro torticeiros
Feminino torticeira torticeiras

tor.ti.cei.ro

  1. torticeiro, que comete injustiças; injusto; perverso

Etimologia

Da raiz do latim tortus, leia-se a etimologia do galego torticeiro, confronte-se com torteyro.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.