vertun
Alemão
Conjugação
Conjugação
| Particípio I (presente) | vertuend | Infinitivo | vertun |
|---|---|---|---|
| Particípio II (perfeito) | vertan | Auxiliar | haben |
| Pessoa | Presente | Imperfeito | Conjuntivo I | Conjuntivo II | Imperativo |
|---|---|---|---|---|---|
| ich | vertu(e) | vertat | vertu(e) | vertäte | – |
| du | vertust | vertat(e)st | vertuest | vertätest | vertu(e) |
| er, sie, es | vertut | vertat | vertue | vertäte | – |
| wir | vertun | vertaten | vertun | vertäten | – |
| ihr | vertut | vertatet | vertuet | vertätet | vertut |
| sie, Sie | vertun | vertaten | vertun | vertäten | – |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.