verus
Latim
Declinação
| Adjetivo de primeira e segunda declinação | |||||||
| Número | Singular | Plural | |||||
| Gênero | masculino | feminino | neutro | masculino | feminino | neutro | |
| Caso | Nominativo | vērus | vēra | vērum | vērī | vērae | vēra |
| Vocativo | vēre | vēra | vērum | vērī | vērae | vēra | |
| Acusativo | vērum | vēram | vērum | vērōs | vērās | vērōs | |
| Genitivo | vērī | vērae | vērī | vērōrum | vērārum | vērōrum | |
| Dativo | vērō | vērae | vērō | vērīs | vērīs | vērīs | |
| Ablativo | vērō | vērā | vērō | vērīs | vērīs | vērīs | |
Descendentes
Formas alternativas
- berus (através do betacismo)
Verbetes relativos
- veracitas
- veraciter
- vereficabilis
- verificatio
- verisimiliter
- verisimilitudo
- veritabilis
- verumtamen
Etimologia
Pronúncia
- vē.rus
- (latim clássico) AFI: [ˈwɛː.ɾus]
Ligações externas
- "verus", in Saraiva, Francisco dos Santos. Novíssimo Dicionário Latino-Portuguez. 7.ed. Rio de Janeiro: Editora Garnier, 1927.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.