vindicar
Português
Verbo
vin.di.car
Conjugação
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
| Infinitivo impessoal | vindicar | Gerúndio | vindicando | Particípio | vindicado |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | vindico | vindicas | vindica | vindicamos | vindicais | vindicam |
| Pretérito imperfeito | vindicava | vindicavas | vindicava | vindicávamos | vindicáveis | vindicavam | |
| Pretérito perfeito | vindiquei | vindicaste | vindicou | vindicamos1 / vindicámos2 |
vindicastes | vindicaram | |
| Pretérito mais-que-perfeito | vindicara | vindicaras | vindicara | vindicáramos | vindicáreis | vindicaram | |
| Futuro do presente | vindicarei | vindicarás | vindicará | vindicaremos | vindicareis | vindicarão | |
| Futuro do pretérito | vindicaria | vindicarias | vindicaria | vindicaríamos | vindicaríeis | vindicariam | |
| Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | vindique | vindiques | vindique | vindiquemos | vindiqueis | vindiquem |
| Pretérito imperfeito | vindicasse | vindicasses | vindicasse | vindicássemos | vindicásseis | vindicassem | |
| Futuro | vindicar | vindicares | vindicar | vindicarmos | vindicardes | vindicarem | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | vindica | vindique | vindiquemos | vindicai | vindiquem | |
| Negativo | não vindiques | não vindique | não vindiquemos | não vindiqueis | não vindiquem | ||
| Infinitivo pessoal | vindicar | vindicares | vindicar | vindicarmos | vindicardes | vindicarem | |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.
Etimologia
- Do latim vindicare.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.