wypowiedny
Old Polish
Etymology
From wypowiedzieć + -ny. Compare Polish wypowiedni.
Adjective
wypowiedny
- expelled, outcast
- Fourteenth-fifteenth century, Hymn Salve Regina (Zdrowa krolewno miłosierdzia), page 3:
- K tobie wolamy, wipowiedny synowe Ewy
- [K Tobie wołamy, wypowiedni synowie Ewy]
References
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “wypowiedny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
From wypowiedzieć + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨ.pɔˈvjɛd.nɨ/
- Rhymes: -ɛdnɨ
- Syllabification: wy‧po‧wied‧ny
Declension
Declension of wypowiedny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | wypowiedny | wypowiedne | wypowiedna | wypowiedni | wypowiedne | ||
| genitive | wypowiednego | wypowiednej | wypowiednych | ||||
| dative | wypowiednemu | wypowiednym | |||||
| accusative | wypowiednego | wypowiedny | wypowiedne | wypowiedną | wypowiednych | wypowiedne | |
| instrumental | wypowiednym | wypowiednymi | |||||
| locative | wypowiednej | wypowiednych | |||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.