aer

Bretão

Substantivo

aer, masculino, feminino

  1. ar:
    • Kenaozet eo an aer dreistholl gant nitrogen, oksigen ha dioksidenn garbon.
  SingularPlural
Masculino
Feminino aer
aer
aeroù
ae.roù

aer, feminino

  1. massacre
  2. combate

Expressões

Sinônimos

  • De 3: emgann, kad

Verbetes derivados

  • De 1:
  • aeraérien
  • aerañ
  • aerborzh
  • aerbost
  • aerbouezer
  • aerbreizher
  • aerdreizhidell
  • aergehentiñ
  • aergelc'h
  • aerhent
  • aerhenterezh
  • aerhentiñ
  • aerlestr
  • aerlestraz
  • aerlestrel
  • aerlestrerezh
  • aerlinenn
  • aerlu
  • aernijerezh
  • aerostizez
  • aerwask
  • aerwazadur
  • De 3:
  • aergi
  • aerva

Etimologia

  • Substantivo (1):
Do grego antigo ἀήρ (aḗr) “vento, atmosfera”, pelo latim aer e pelo francês air.

Pronúncia

No Wikcionário

  • atmosferenn

Referências


Esperanto

Radical

aer

  1. relacionado a ar

Verbetes derivados

Etimologia

Do grego antigo ἀήρ (aḗr) “vento, atmosfera”, pelo latim aer.


Estoniano

Substantivo

Aer

a.er

  1. remo



Verbetes derivados

  • aerutaja

Referências


Galês

Substantivo

  Singular Plural
Masculino aer aerion / aeriaid
Feminino

aer, masculino

  1. herdeiro



  Singular Plural
Masculino aer aeriaid
Feminino

aer, masculino

  1. ar


Etimologia

Do grego antigo ἀήρ (aḗr) “vento, atmosfera”.

Pronúncia

Referências


Ido

Radical

aer

  1. relacionado a ar

Verbetes derivados

  • aer-armeo
  • aer-navo
  • aerala
  • aerizilo

Etimologia

Do grego antigo ἀήρ (aḗr) “vento, atmosfera”, pelo latim aer.


Interlíngua

Substantivo

SingularPlural
aer
a.er
aeres
a.e.res

a.er

  1. ar
  2. aparência
  3. (Música) melodia

Sinônimos

Expressões

  • aer libere: ar livre
  • haber le aer de: parecer estar (fazendo algo)

Verbetes derivados

Etimologia

Do grego antigo ἀήρ (aḗr) “vento, atmosfera”, pelo latim aer.

No Wikcionário

  • atmosphera


Irlandês

Substantivo

aer, masculino

  1. ar

Declinação

Expressões

  • amuigh faoin aer: ao ar livre
  • aer oiriúnaithe: ar condicionado, condicionador de ar
  • bheith ar an aer: (Rádio, Televisão) estar no ar
  • iompar d'aer: transporte aéreo
  • rud a chaitheamh san aer: jogar para o ar

Verbetes derivados

  • aer-
  • aerach
  • aeradróm
  • aeráid
  • aeráil
  • aerarm
  • aeróg
  • aerfort
  • aeriompar
  • aerphatról
  • aerspás
  • aerárthach
  • aerthrácht
  • aerthruailliú
  • aerthuras
  • aerú

Etimologia

Do grego antigo ἀήρ (aḗr) “vento, atmosfera”.

Pronúncia

Referências


Latim

Substantivo

ā.ēr, masculino

  1. ar
  2. nuvem

Formas alternativas

Declinação

Substantivo masculino, 3ª declinação
Caso Singular Plural
Nominativo āēr āĕrēs
Vocativo āēr āĕrēs
Genitivo āĕris āĕrum
Dativo āĕrī āĕribus
Ablativo āĕre āĕribus
Acusativo āĕrem āĕrēs

Sinônimos

Verbetes derivados

  • aerinus
  • aerius

Etimologia

Do grego antigo ἀήρ (aḗr) “vento, atmosfera”.

Descendentes

No Wikcionário


Manquês

Substantivo

aer

  1. ar

Verbetes derivados

  • aeral

Etimologia

Do grego antigo ἀήρ (aḗr) “vento, atmosfera”.

Referências


Romeno

Substantivo

a.er neutro

  1. ar:
    • aer curat (ar puro)
  2. expressão, fisionomia:
    • Ai un aer răutăcios. (Estás com um ar travesso.)

Declinação

Sinônimos

  • De 1: văzduh
  • De 2: aspect, expresie, înfățișare

Expressões

  • aer comprimat: ar comprimido
  • aer condiționat: ar condicionado, condicionador de ar
  • a avea aerul că/să: dar a impressão de
  • a fi ceva în aer: ter algo no ar, (algo) estar acontecendo
  • a fi/rămâne în aer: não ter perspectivas, estar em apuros
  • a lua aer: (sair para) tomar ar
  • a se simți ceva în aer: estar (algo) acontecendo
  • va-și da/lua aere: ficar com ar de superioridade, ser presunçoso
  • în/la aer liber: ao ar livre

Etimologia

Do grego antigo ἀήρ (aḗr) “vento, atmosfera”, pelo latim aer.

Pronúncia

No Wikcionário

  • atmosferă

Referências

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.