amo
Latim
Conjugação
Conjugação
| Radical do presente am- | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Presente do indicativo | ||||||
| voz ativa | sing. | plur. | voz pass. | sing. | plur. | |
| I. | amō | amāmus | I. | amor | amāmur | |
| II. | amās | amātis | II. | amāris | amāminī | |
| III. | amat | amant | III. | amātur | amāntur | |
| Imperativo | ||||||
| voz ativa | amā | amāte | voz pass. | amāre | amāminī | |
| Imperativus futurus | ||||||
| II. | amātō | amātōte | II. | amātor | — | |
| III. | amātō | amantō | III. | amātor | amantor | |
| Presente do subjuntivo | ||||||
| voz ativa | sing. | plur. | voz pass. | sing. | plur. | |
| I. | amem | amēmus | I. | amer | amēmur | |
| II. | amēs | amētis | II. | amēris | amēminī | |
| III. | amet | ament | III. | amētur | amentur | |
| Imperfeito do indicativo | ||||||
| voz ativa | sing. | plur. | voz pass. | sing | plur. | |
| I. | amābam | amābāmus | I. | amābar | amābāmur | |
| II. | amābās | amābātis | II. | amābāris | amābāminī | |
| III. | amābat | amābant | III. | amābātur | amābantur | |
| Imperfeito do subjunctivo | ||||||
| voz ativa | sing. | plur. | voz pass. | sing. | plur. | |
| I. | amārem | amārēmus | I. | amārer | amārēmur | |
| II. | amārēs | amārētis | II. | amārēris | amārēminī | |
| III. | amāret | amārent | III. | amārētur | amārentur | |
| Futuro do indicativo | ||||||
| act. | sing. | plur. | pass. | sing. | plur. | |
| I. | amābō | amābimus | I. | amābor | amābimur | |
| II. | amābis | amābitis | II. | amāberis | amābiminī | |
| III. | amābit | amābunt | III. | amābitur | amābuntur | |
| Radical do perfeito amāv- | ||
|---|---|---|
| Perfeito indicativo | ||
| voz ativa | sing. | plur. |
| I. | amāvī | amāvimus |
| II. | amāvistī | amāvistis |
| III. | amāvit | amāvērunt |
| Perfeito do subjuntivo | ||
| act. | sing. | plur. |
| I. | amāverim | amāverīmus |
| II. | amāverīs | amāverītis |
| III. | amāverit | amāverint |
| Mais-queperfeito do indicativo | ||
| voz ativa | sing. | plur. |
| I. | amāveram | amāverāmus |
| II. | amāverās | amāverātis |
| III. | amāverāt | amāverant |
| Mais-que-perfeito do subjuntivo | ||
| voz ativa | sing | plur. |
| I. | amāvissem | amāvissēmus |
| II. | amāvissēs | amāvissētis |
| III. | amāvisset | amāvissent |
| Futuro perfeito | ||
| voz ativa | sing. | plur. |
| I. | amāverō | amāverimus |
| II. | amāveris | amāveritis |
| III. | amāverit | amāverint |
|
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
Declinação
Fraseologia
- Uso do supino:
- forma em um, designa finalidade: venio amatum : venho para amar.
- forma em u, designa finalidade, mas com significado passivo): res facilis amatu: coisa fácil de se amar
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.