arear
Português
Verbo
a.re.ar, transitivo direto
Conjugação
Verbo irregular da 1ª conjugação (–ar)
| Infinitivo impessoal | arear | Gerúndio | areando | Particípio | areado |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | areio | areias | areia | areamos | areais | areiam |
| Pretérito imperfeito | areava | areavas | areava | areávamos | areáveis | areavam | |
| Pretérito perfeito | areei | areaste | areou | areamos1 / areámos2 |
areastes | arearam | |
| Pretérito mais-que-perfeito | areara | arearas | areara | areáramos | areáreis | arearam | |
| Futuro do presente | arearei | arearás | areará | arearemos | areareis | arearão | |
| Futuro do pretérito | arearia | arearias | arearia | arearíamos | arearíeis | areariam | |
| Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | areie | areies | areie | areemos | areeis | areiem |
| Pretérito imperfeito | areasse | areasses | areasse | areássemos | areásseis | areassem | |
| Futuro | arear | areares | arear | arearmos | areardes | arearem | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | areia | areie | areemos | areai | areiem | |
| Negativo | não areies | não areie | não areemos | não areeis | não areiem | ||
| Infinitivo pessoal | arear | areares | arear | arearmos | areardes | arearem | |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.
Etimologia
- Do infinitivo latino arenare < arena, ae.
Portugal
- AFI: /ɐ.ˈɾjaɾ/
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.