auxilior
Latim
Verbo
presente ativo auxilior, infinitivo presente auxiliari, pretérito perfeito ativo auxiliatus sum
Conjugação
Conjugação
| Radical do presente auxili- | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Presente do indicativo | ||||||
| voz ativa | sing. | plur. | ||||
| I. | auxilior | auxiliāmur | ||||
| II. | auxiliāris | auxiliāminī | ||||
| III. | auxiliātur | auxiliāntur | ||||
| Imperativo | ||||||
| voz ativa | auxiliāre | auxiliāminī | ||||
| Presente do subjuntivo | ||||||
| voz ativa | sing. | plur. | ||||
| I. | auxilier | auxiliēmur | ||||
| II. | auxiliēris | auxiliēminī | ||||
| III. | auxiliētur | auxilientur | ||||
| Imperfeito do indicativo | ||||||
| voz ativa | sing. | plur. | ||||
| I. | auxiliābar | auxiliābāmur | ||||
| II. | auxiliābāris | auxiliābāminī | ||||
| III. | auxiliābātur | auxiliābantur | ||||
| Imperfeito do subjunctivo | ||||||
| voz ativa | sing. | plur. | ||||
| I. | auxiliārer | auxiliārēmur | ||||
| II. | auxiliārēris | auxiliārēminī | ||||
| III. | auxiliārētur | auxiliārentur | ||||
| Futuro do indicativo | ||||||
| act. | sing. | plur. | ||||
| I. | auxiliābor | auxiliābimur | ||||
| II. | auxiliāberis | auxiliābiminī | ||||
| III. | auxiliābitur | auxiliābuntur | ||||
| Radical do perfeito auxili- | ||
|---|---|---|
| Perfeito indicativo | ||
| voz ativa | sing. | plur. |
| I. | auxiliātus sum | auxiliātus sumus |
| II. | auxiliātus es | auxiliātus estis |
| III. | auxiliātus est | auxiliātus sunt |
| Perfeito do subjuntivo | ||
| act. | sing. | plur. |
| I. | auxiliātus sim | auxiliātus sīmus |
| II. | auxiliātus sīs | auxiliātus sītis |
| III. | auxiliātus sit | auxiliātus sint |
| Mais-que-perfeito do indicativo | ||
| voz ativa | sing. | plur. |
| I. | auxiliātus eram | auxiliātus eramus |
| II. | auxiliātus eras | auxiliātus eratis |
| III. | auxiliātus erat | auxiliātus erant |
| Mais-que-perfeito do subjuntivo | ||
| voz ativa | sing | plur. |
| I. | auxiliātus essem | auxiliātus essemus |
| II. | auxiliātus esses | auxiliātus essetis |
| III. | auxiliātus esset | auxiliātus essent |
| Futuro perfeito | ||
| voz ativa | sing. | plur. |
| I. | auxiliātus erō | auxiliātus erimus |
| II. | auxiliātus eris | auxiliātus eritis |
| III. | auxiliātus erit | auxiliātus erint |
|
|
| |||||||||||||||||||||||||||
Etimologia
- Derivado de auxilium (ajuda, auxílio).
Pronúncia
- AFI: /aʊkˈsi.li.or/
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.