damno
Latim
Verbo
presente ativo damno, infinitivo presente damnare, pretérito perfeito ativo damnavi, supino damnatum.
- desacreditar, desaprovar, rejeitar.
- obrigar, tornar obrigatório (um testamento).
- declarar culpado, condenar, sentenciar.
- censurar, julgar.
Conjugação
Conjugação de damnō, primeira conjugação
| Formas ativas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | damnō | damnās | damnat | damnāmus | damnātis | damnant |
| Pretérito imperfeito | damnābam | damnābās | damnābat | damnābāmus | damnābātis | damnābant | |
| Futuro | damnābō | damnābis | damnābit | damnābĭmus | damnābĭtis | damnābunt | |
| Pretérito perfeito | damnī | damnīstī | damnit | damnĭmus | damnīstis | damnĕrunt, damnēre | |
| Pretérito mais-que-perfeito | damnĕram | damnĕrās | damnĕrat | damnerāmus | damnerātis | damnĕrant | |
| Futuro do pretérito | damnĕrō | damnĕris | damnĕrit | damnerĭmus | damnerĭtis | damnĕrint | |
| Subjuntivo | presente | damnem | damnēs | damnet | damnēmus | damnētis | damnent |
| Pretérito imperfeito | damnērem | damnārēs | damnāret | damnārēmus | damnārētis | damnārent | |
| Pretérito perfeito | damnĕrim | damnĕrīs | damnĕrit | damnerĭmus | damnerĭtis | damnĕrint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | damnīssem | damnīssēs | damnīsset | damnissēmus | damnissētis | damnīssent | |
| Imperativo | Presente | damnā | damnāte | ||||
| Futuro | damnātō | damnātō | damnātōte | damnāntō | |||
| Formas passivas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | damnor | damnāris, damnāre | damnātur | damnāmur | damnāmĭnī | damnāntur |
| Pretérito imperfeito | damnābar | damnābāris, damnābāre | damnābātur | damnābāmur | damnābamĭnī | damnābāntur | |
| Futuro | damnābor | damnābĕris, damnābĕre | damnābĭtur | damnābĭmur | damnābimĭnī | damnābuntur | |
| Pretérito perfeito | damnatus sum | damnatus es | damnatus est | damnatī sumus | damnatī estis | damnatī sunt | |
| Pretérito-mais-que-perfeito | damnatus eram | damnatus erās | damnatus erat | damnatī erāmus | damnatī erātis | damnatī erant | |
| Futuro do pretérito | damnatus erō | damnatus eris/ere | damnatus erit | damnatī erimus | damnatī eritis | damnatī erunt | |
| Subjuntivo | presente | damner | damnēris, damnēre | damnētur | damnēmur | damnemĭnī | damnēntur |
| Pretérito imperfeito | damnārer | damnārēris, damnārēre | damnārētur | damnārēmur | damnāremĭnī | damnārēntur | |
| Pretérito perfeito | damnatus sim | damnatus sīs | damnatus sit | damnatī sīmus | damnatī sītis | damnatī sint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | damnatus essem/forem | damnatus essēs/forēs | damnatus esset/foret | damnatī essēmus/forēmus | damnatī essētis/forētis | damnatī essent/forent | |
| Imperativo | Presente | damnāre | damnāmĭnī | ||||
| Futuro | damnātor | damnātor | damnāntor | ||||
| Formas infinitivas | ||||||
| Vozes | Ativo | Passiva | ||||
| Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
| Infinitivos | damnāre | damnisse | damnatūrus esse | damnārī | damnatus esse | damnatum īrī |
| Paricípios | damnāns | damnatūrus | damnatus | damnandus | ||
| Formas nominais | ||||||
| Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
| Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
| Formas impessoais | damnāre | damnandī | damnandō | damnandum | damnatum | damnatū |
Pronúncia
- AFI: /ˈdam.noː/.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.