fiancé
Francês
Forma verbal
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | fiancé fian.cé |
fiancés fian.cés |
| Feminino | fiancée fian.cée |
fiancées fian.cées |
| Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
fi.an.cé masculino
| "fiancé" é uma forma flexionada de fiancer. As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada. |
Substantivo
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | fiancé fian.cé |
fiancés fian.cés |
| Feminino | fiancée fian.cée |
fiancées fian.cées |
| Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
fi.an.cé masculino
Etimologia
- Particípio passado do verbo fiancer, "noivar".
Pronúncia
"un fiancé" fonte ?
Referências
|
Inglês
Substantivo
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | – | – |
| Feminino | – | – |
| fiancé fi.an.cé / fi.an.cé |
fiancés fi.an.cés / fi.an.cés |
fi.an.cé / fi.an.cé
Termos derivados
|
Etimologia
Inglês americano
Referências
|
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.