firmar
Português
Verbo
fir.mar, transitivo
- tornar firme
- assegurar; confirmar
- sancionar
- fincar
- subscrever com o seu nome; ratificar; autenticar
- gravar
- estribar; apoiar
- fixar (a atenção)
- (Religião) fazer um ritual para obter algum ganho
- Firmar com o santo o propósito de mudar de emprego.
fir.mar, pronominal
Conjugação
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
| Infinitivo impessoal | firmar | Gerúndio | firmando | Particípio | firmado |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | firmo | firmas | firma | firmamos | firmais | firmam |
| Pretérito imperfeito | firmava | firmavas | firmava | firmávamos | firmáveis | firmavam | |
| Pretérito perfeito | firmei | firmaste | firmou | firmamos1 / firmámos2 |
firmastes | firmaram | |
| Pretérito mais-que-perfeito | firmara | firmaras | firmara | firmáramos | firmáreis | firmaram | |
| Futuro do presente | firmarei | firmarás | firmará | firmaremos | firmareis | firmarão | |
| Futuro do pretérito | firmaria | firmarias | firmaria | firmaríamos | firmaríeis | firmariam | |
| Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | firme | firmes | firme | firmemos | firmeis | firmem |
| Pretérito imperfeito | firmasse | firmasses | firmasse | firmássemos | firmásseis | firmassem | |
| Futuro | firmar | firmares | firmar | firmarmos | firmardes | firmarem | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | firma | firme | firmemos | firmai | firmem | |
| Negativo | não firmes | não firme | não firmemos | não firmeis | não firmem | ||
| Infinitivo pessoal | firmar | firmares | firmar | firmarmos | firmardes | firmarem | |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.
Tradução
Etimologia
- Do infinitivo latino firmare.
Portugal
- AFI: /fiɾ.ˈmaɾ/
No Wikcionário
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.