foro
Português
Substantivo
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | foro | foros |
fo.ro, masculino
- (Direito) tribunal de justiça; lugar onde funcionam os órgãos do poder judiciário; fórum; jurisdição, alçada, poder
Tradução
Portugal
- AFI: /ˈfo.ɾu/
Espanhol
Expressões
- por tal foro: com tal condição
- telón de foro: cortina principal num teatro
Latim
Verbo
presente ativo foro, infinitivo presente forare, pretérito perfeito ativo foravi, supino foratum
Conjugação
Conjugação de forō, primeira conjugação
| Formas ativas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | forō | forās | forat | forāmus | forātis | forant |
| Pretérito imperfeito | forābam | forābās | forābat | forābāmus | forābātis | forābant | |
| Futuro | forābō | forābis | forābit | forābĭmus | forābĭtis | forābunt | |
| Pretérito perfeito | forī | forīstī | forit | forĭmus | forīstis | forĕrunt, forēre | |
| Pretérito mais-que-perfeito | forĕram | forĕrās | forĕrat | forerāmus | forerātis | forĕrant | |
| Futuro do pretérito | forĕrō | forĕris | forĕrit | forerĭmus | forerĭtis | forĕrint | |
| Subjuntivo | presente | forem | forēs | foret | forēmus | forētis | forent |
| Pretérito imperfeito | forērem | forārēs | forāret | forārēmus | forārētis | forārent | |
| Pretérito perfeito | forĕrim | forĕrīs | forĕrit | forerĭmus | forerĭtis | forĕrint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | forīssem | forīssēs | forīsset | forissēmus | forissētis | forīssent | |
| Imperativo | Presente | forā | forāte | ||||
| Futuro | forātō | forātō | forātōte | forāntō | |||
| Formas passivas | |||||||
| Modo verbal\número e pessoa | Singular | Plural | |||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Indicativo | Presente | foror | forāris, forāre | forātur | forāmur | forāmĭnī | forāntur |
| Pretérito imperfeito | forābar | forābāris, forābāre | forābātur | forābāmur | forābamĭnī | forābāntur | |
| Futuro | forābor | forābĕris, forābĕre | forābĭtur | forābĭmur | forābimĭnī | forābuntur | |
| Pretérito perfeito | foratus sum | foratus es | foratus est | foratī sumus | foratī estis | foratī sunt | |
| Pretérito-mais-que-perfeito | foratus eram | foratus erās | foratus erat | foratī erāmus | foratī erātis | foratī erant | |
| Futuro do pretérito | foratus erō | foratus eris/ere | foratus erit | foratī erimus | foratī eritis | foratī erunt | |
| Subjuntivo | presente | forer | forēris, forēre | forētur | forēmur | foremĭnī | forēntur |
| Pretérito imperfeito | forārer | forārēris, forārēre | forārētur | forārēmur | forāremĭnī | forārēntur | |
| Pretérito perfeito | foratus sim | foratus sīs | foratus sit | foratī sīmus | foratī sītis | foratī sint | |
| Pretérito mai-que-perfeito | foratus essem/forem | foratus essēs/forēs | foratus esset/foret | foratī essēmus/forēmus | foratī essētis/forētis | foratī essent/forent | |
| Imperativo | Presente | forāre | forāmĭnī | ||||
| Futuro | forātor | forātor | forāntor | ||||
| Formas infinitivas | ||||||
| Vozes | Ativo | Passiva | ||||
| Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
| Infinitivos | forāre | forisse | foratūrus esse | forārī | foratus esse | foratum īrī |
| Paricípios | forāns | foratūrus | foratus | forandus | ||
| Formas nominais | ||||||
| Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
| Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
| Formas impessoais | forāre | forandī | forandō | forandum | foratum | foratū |
Pronúncia
- AFI: /fo.roː/
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.