jubilar
Português
Verbo
ju.bi.lar
Conjugação
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
| Infinitivo impessoal | jubilar | Gerúndio | jubilando | Particípio | jubilado |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.
Etimologia
- Do infinitivo latino jubilare.
Portugal
- AFI: /ʒu.bi.ˈlaɾ/
Sueco
Substantivo
jubilar
- aniversariante
- Det är en jubilar som är varmt älskad av några men inte särskilt omtyckt av andra.: Este é um aniversariante que é bem quisto por alguns mas que outros não gostam tanto assim. (Notícia publicada em 19 de março de 2007 no site da SVT)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.