océanu

Oceano

Asturiano

Substantivo

  SingularPlural
Masculino océanu
o..a.nu
océanos
o..a.nos
Feminino
Neutro
Comum aos dois
géneros/gêneros

o..a.nu, masculino

  1. (Geografia) oceano, mar:
    • L'escalientu global ye cada vegada mayor. Esto fai desapaecer la barrera coralina, darréu que ye enforma sensible a los cambeos de temperatura del océanu. (O aquecimento global está cada vez maior. Ele provoca o desaparecimento da barreira de corais, visto que este é bastante sensível às mudanças de temperatura do oceano.)
  2. (Geografia) oceano, cada uma das divisões do oceano1:
    • Los océanos y continentes son los acidentes xïugráficos d'orde másimu. (Os oceanos e continentes são os acidentes geográficos de ordem máxima.)

Verbetes derivados

  • oceánicu
  • oceanografía
  • oceanoloxía

Etimologia

Do latim oceanus (la) e este do grego antigo Ὠκεανός (Ōkeanós).

No Wikcionário

Referências


Estremenho

Substantivo

océanu

  1. (Geografia) oceano, mar
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.