rompiĝi

Esperanto

Verbo

rom.pi.ĝi, intransitivo

  1. romper-se, partir-se

Conjugação
    Conjugação de rompiĝi
Tempos verbais
Infinitivo Passado Presente Futuro Imperativo/Conjuntivo Condicional
rompiĝi rompiĝis rompiĝas rompiĝos rompiĝu rompiĝus
Particípio ativo Particípio passivo
PassadoPresente FuturoPassado PresenteFuturo
rompiĝinta rompiĝanta rompiĝonta rompiĝita rompiĝata rompiĝota
Os particípios podem também ter sentido de substantivo, adjetivo ou advérbio, substituindo-se o sufixo -a por -o, -a e -e, respectivamente.

Etimologia
De romp + -iĝ- + -i.

Pronúncia
  • AFI: /ɾom.ˈpi.ʤi/, /rɔm.ˈpi.ʤi/
  • X-SAMPA: /4om."pi.dZi/, /rOm."pi.dZi/

No Wikcionário

Referências
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.