vaga
Português
Etimologia
- De 1': Aparentado com o francês vague, do nórdico antigo vágr "mar".
Portugal
- AFI: /ˈva.ɡɐ/
Asturiano
Forma de adjetivo
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | vagu | vagos |
| Feminino | vaga | vagues |
| Neutro | vago | – |
va.ga
- vide em vagu
Galego
Forma de adjetivo
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | vago | vagos |
| Feminino | vaga | vagas |
| Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
va.ga
- vide em vago
Substantivo1
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | – | – |
| Feminino | vaga | vagas |
| Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
va.ga, feminino
Sinónimos/Sinônimos
- De 4: vaguada
Substantivo2
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | – | – |
| Feminino | vaga | vagas |
| Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
va.ga, feminino
Sinónimos/Sinônimos
- De 4: mareira
Expressão
- vaga de mar: onda encrespada, fluxo constante de grandes ondas que quebram no mar durante as tormentas
Etimologia
- Aparentado com o francês vague, do nórdico antigo vágr "mar".
Homófono
Ligação externa
- (em galego) “vaga", in Dicionário Electrónico Estraviz [em linha], Estraviz, Isaac Alonso.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.