kuniĝu

Esperanto

Forma verbal

ku.ni.ĝu

  1. imperativo do verbo kuniĝi

Conjugação
    Conjugação de kuniĝu
Tempos verbais
Infinitivo Passado Presente Futuro Imperativo/Conjuntivo Condicional
kuniĝi kuniĝis kuniĝas kuniĝos kuniĝu kuniĝus
Particípio ativo Particípio passivo
PassadoPresente FuturoPassado PresenteFuturo
kuniĝinta kuniĝanta kuniĝonta kuniĝita kuniĝata kuniĝota
Os particípios podem também ter sentido de substantivo, adjetivo ou advérbio, substituindo-se o sufixo -a por -o, -a e -e, respectivamente.

Etimologia
De kun + -iĝ- + -u.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.