kuniĝi

Esperanto

Verbo

ku.ni.ĝi, intransitivo

  1. unir-se, reunir-se

Conjugação
    Conjugação de kuniĝi
Tempos verbais
Infinitivo Passado Presente Futuro Imperativo/Conjuntivo Condicional
kuniĝi kuniĝis kuniĝas kuniĝos kuniĝu kuniĝus
Particípio ativo Particípio passivo
PassadoPresente FuturoPassado PresenteFuturo
kuniĝinta kuniĝanta kuniĝonta kuniĝita kuniĝata kuniĝota
Os particípios podem também ter sentido de substantivo, adjetivo ou advérbio, substituindo-se o sufixo -a por -o, -a e -e, respectivamente.

Etimologia
De kun + -iĝ- + -i.

Pronúncia
  • AFI: /ku.ˈni.ʤi/, /kʊ.ˈni.ʤi/
  • X-SAMPA: /ku."ni.dZi/, /kU."ni.dZi/

No Wikcionário
  • kune
  • kunigi ◄ confrontar ► kuniĝi

Referências
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.