ocean

Ocean

Dinamarquês

Substantivo

o.ce.an neutro

  1. (geografia) oceano
  2. (figurado) oceano, mar, imensidão
    • Nota: neste sentido, é usado geralmente na forma plural indefinida.

Declinação

Sinônimos

  • verdenshav

Verbetes derivados

  • oceanblå
  • oceandamper
  • oceangående
  • oceanisk
  • oceanliner
  • oceanograf
  • oceanolog

Etimologia

Do grego antigo Ὠκεανός (Ōkeanós) “Oceano”, pelo latim oceanus.

Pronúncia

No Wikcionário

  • hav
  • hydrosfæren
  • saltvand
  • strand

Referências

Esloveno

Substantivo

o.ce.án masculino

  1. (geografia) oceano

Expressões

  • Arktični/Severni ocean: oceano Polar Ártico
  • Antarktični/Južni ocean: oceano Antártico
  • Globalni/Svetovni ocean: oceano global/mundial

Verbetes derivados

  • oceanografija

Etimologia

Do grego antigo Ὠκεανός (Ōkeanós) “Oceano”, pelo latim oceanus.

No Wikcionário

  • plaža
  • slana voda


Esperanto

Radical

ocean

  1. (geografia) relacionado a oceano

Verbetes derivados

Etimologia

Do grego antigo Ὠκεανός (Ōkeanós) “Oceano”, pelo latim oceanus.

No Wikcionário


Friuliano

Substantivo

  SingularPlural
Masculino ocean
o.ce.an
oceans
o.ce.ans
Feminino
Comum aos dois
géneros/gêneros

o.ce.an masculino

  1. (geografia) oceano

Verbetes derivados

  • oceanic
  • oceanografie

Etimologia

Do grego antigo Ὠκεανός (Ōkeanós) “Oceano”, pelo latim oceanus.

No Wikcionário

  • aghe salade
  • mâr

Referências


Ido

Radical

ocean

  1. (geografia) relacionado a oceano

Verbetes derivados

Etimologia

Do grego antigo Ὠκεανός (Ōkeanós) “Oceano”, pelo latim oceanus.


Inglês

Substantivo

  SingularPlural
Masculino
Feminino
ocean
o.cean

o.cean

  1. (geografia) oceano:
    • At the bottom of the ocean, Tokoyo found a mighty cave, which housed a statue. (No fundo do oceano, Tokoyo encontrou uma enorme caverna, a qual abrigava uma estátua.)
  2. (figurado) oceano, mar, imensidão

Expressões

  • a drop in the ocean: algo insignificante ou sem importância (lit.: "uma gota no oceano")

Verbetes derivados

  • oceanic
  • oceanlike
  • oceanographer
  • oceanography

Etimologia

Do grego antigo Ὠκεανός (Ōkeanós) “Oceano”, pelo latim oceanus, pelo francês médio océan e pelo inglês médio occean.

Estados Unidos

Áudio: "ocean" (Estados Unidos) fonte ?

Reino Unido

No Wikcionário

  • oceanarium
  • salt water

Referências

Trevisan, Rosana (Coord.). “ocean”. Michaelis: Moderno Dicionário Inglês-Português / Português-Inglês. São Paulo: Melhoramentos, 2000. ISBN 85-06-04216-X


Occitano

Substantivo

  SingularPlural
Masculino ocean
o.ce.an
oceans
o.ce.ans
Feminino
Comum aos dois
géneros/gêneros

o.ce.an masculino

  1. (geografia) oceano:
    • Se l'aiga se comportava coma la màger part dels autres còsses, lo glaç tombariá al fons dels lacs, dels rius e dels oceans, ont la vida seriá alara practicament impossibla, almens, jos la forma que coneissèm. (Se a água se comportasse como a maioria das outras coisas, o gelo iria para o fundo dos lagos, dos rios e dos oceanos, onde a vida então seria praticamente impossível - ao menos sob a forma que conhecemos.)

Verbetes derivados

Etimologia

Do grego antigo Ὠκεανός (Ōkeanós) “Oceano”, pelo latim oceanus.

Pronúncia

No Wikcionário

  • aiga salada
  • idrosfèra

Referências


Pampangan

Substantivo

o.ce.an

  1. (geografia) oceano

Etimologia

Do grego antigo Ὠκεανός (Ōkeanós) “Oceano”, pelo latim oceanus.

No Wikcionário


Polonês

Substantivo

o.ce.an masculino

  1. (geografia) oceano:
    • Hotel oferuje pokoje z widokiem na ocean.(O hotel oferece quartos com vista para o oceano.)

Declinação

Expressões

Verbetes derivados

  • oceanologia
  • wszechocean

Etimologia

Do grego antigo Ὠκεανός (Ōkeanós) “Oceano”, pelo latim oceanus.

Pronúncia

No Wikcionário

  • hydrosfera
  • morze
  • plaża
  • woda morska

Referências


Romeno

Substantivo

o.cean neutro

  1. (geografia) oceano
  2. (figurado) oceano, mar, imensidão

Formas alternativas

Declinação

Verbetes derivados

  • oceanografie
  • oceanologie

Etimologia

Do grego antigo Ὠκεανός (Ōkeanós) “Oceano”, pelo latim oceanus e pelo francês océan.

Pronúncia

No Wikcionário

  • apă sărată
  • hidrosferă

Referências


Servocroata

Substantivo

o.cè.ān masculino

  1. (croata) (geografia) oceano

Formas alternativas

Declinação

Sinônimos

Verbetes derivados

  • oceanograf/оцеанограф
  • oceanski/оцеански

Etimologia

Do grego antigo Ὠκεανός (Ōkeanós) “Oceano”, pelo latim oceanus.

Pronúncia

No Wikcionário

  • plaža/плажа
  • slana voda/слана вода

Referências

Scots

Substantivo

SingularPlural
ocean
o.cean
oceans
o.ceans

o.cean

  1. (geografia) oceano

Verbetes derivados

  • German Ocean
  • Soothren Ocean
  • oceanic

Etimologia

Do grego antigo Ὠκεανός (Ōkeanós) “Oceano”, pelo latim oceanus.

No Wikcionário

  • saut watter
  • sea

Referências

Sorábio Alto

Substantivo

o.ce.an (plural oceany)

  1. (geografia) oceano

Etimologia

Do grego antigo Ὠκεανός (Ōkeanós) “Oceano”, pelo latim oceanus.

No Wikcionário

Referências


Sorábio Baixo

Substantivo

o.ce.an

  1. (geografia) oceano

Declinação

Expressões

  • Atlantiski ocean: oceano Atlântico
  • Pacisfiski ocean: oceano Pacífico

Etimologia

Do grego antigo Ὠκεανός (Ōkeanós) “Oceano”, pelo latim oceanus.

No Wikcionário

Referências


Sueco

Substantivo

o.ce.an género comum

  1. (geografia) oceano

Declinação

Sinônimos

  • världshav

Verbetes derivados

  • oceanografi

Etimologia

Do grego antigo Ὠκεανός (Ōkeanós) “Oceano”, pelo latim oceanus.

Pronúncia

  • AFI: /o.seˈɑːn/, /o.ʦeˈɑːn/
  • X-SAMPA: /o.se"A:n/, /o.tse"A:n/

No Wikcionário

  • hav

Referências

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.