convenientes

Português

Forma de adjetivo

  SingularPlural
Masculino conveniente
con.ve.ni.en.te
convenientes
con.ve.ni.en.tes
Feminino

con.ve.ni.en.tes comum aos dois géneros plural

  1. forma plural de conveniente:
    A empresa esforça-se para oferecer constantemente, em pontos convenientes, as tarifas aéreas mais baixas aos passageiros.


"convenientes" é uma forma flexionada de conveniente.
As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada.

Etimologia

Brasil

  • AFI: /kõ.ve.nɪ.ˈẽⁿ.ʧɪs/, /kõ.ve.ˈnjẽⁿ.ʧɪs/
  • X-SAMPA: /ko~.ve.nI."e~_n.tSIs/, /ko~.ve."nje~_n.tSIs/

Asturiano

Forma de adjetivo

  SingularPlural
Masculino
Feminino
Neutro
Comum aos dois
géneros/gêneros
conveniente
con.ve.nien.te
convenientes
con.ve.nien.tes

con.ve.nien.tes comum aos dois géneros plural

  1. forma plural de conveniente.
    1. convenientes.

Etimologia

Espanhol

Forma de adjetivo

  SingularPlural
Masculino
Feminino
Comum aos dois
géneros/gêneros
conveniente
con.ve.nien.te
convenientes
con.ve.nien.tes

con.ve.nien.tes comum aos dois géneros plural

  1. forma plural de conveniente:
    Así mismo tienen la facultad de proponer las modificaciones que consideren convenientes en orden a la sucesión. (Assim mesmo, têm a faculdade de propor as modificações que considerem convenientes em ordem à sucessão.)

Etimologia

Pronúncia

  • AFI: /kon.βe.ˈnjen.tes/, /kon.βe.ˈnjen.teh/
  • X-SAMPA: /kon.Be."njen.tes/, /kon.Be."njen.teh/

Galego

Forma de adjetivo

  SingularPlural
Masculino
Feminino
Comum aos dois
géneros/gêneros
conveniente
con.ve.ni.en.te
convenientes
con.ve.ni.en.tes

con.ve.ni.en.tes comum aos dois géneros plural

  1. forma plural de conveniente:
    Os enxeñeiros usan o seu coñecemento da ciencia, matemática, e a experiencia adquirida para atopar solucións convenientes para un problema. (Os engenheiros usam o seu conhecimento em ciência, matemática e a experiência adquirida para encontrar soluções convenientes para um problema.)

Etimologia

Latim

Forma verbal

con.ve.ni.en.tēs masculino/feminino plural

  1. nominativo plural de conveniens;
  2. acusativo plural de conveniens;
  3. vocativo plural de conveniens.

Leonês

Forma de adjetivo

  SingularPlural
Masculino
Feminino
Comum aos dois
géneros/gêneros
conveniente
con.ve.nien.te
convenientes
con.ve.nien.tes

con.ve.nien.tes comum aos dois géneros, plural

  1. forma plural de conveniente.
    1. convenientes.

Etimologia

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.