Língua emerinhom
O emerinhom[1] ou emerillon (emerilon) é uma língua tupi-guarani falada na Guiana Francesa. Pertence à família linguística tupi-guarani e ao tronco linguístico tupi.[2][3]
| Emerinhom | ||
|---|---|---|
| Falado(a) em: | Guiana Francesa | |
| Total de falantes: | ||
| Família: | Tupi Tupí-Guaraní Setentrional Emerinhom | |
| Códigos de língua | ||
| ISO 639-1: | -- | |
| ISO 639-2: | --- | |
| ISO 639-3: | eme
| |
Vocabulário
Vocabulário emerinhom (Moraes 1964: 56–57):[4][5]
| Português | Emerinhom |
|---|---|
| anta | maipuri |
| capivara | capivara |
| quati | coachi |
| cutia | zananuno |
| morcego | susuri |
| onça | janapeline |
| ouriço | cuim |
| preguiça | guariri |
| rato-do-mato | atonom |
| serelepe | cotipuru |
| tatu | tatu |
| veado | caiacu |
| andorinha | xiroró |
| beija-flor | tocochi |
| coruja | cucu |
| picapau | pecu |
| papagaio | curé |
| tucano | tucano |
| cágado | tauru |
| camaleão | jamacá |
| cobra-cipó | arabote |
| cobra-nova | cutaura |
| jacaré | caimã |
| jibóia | dioi |
| lagarto | ucuraru |
| lagartixa | tamucuaré |
| sucuri | embodiú |
| cobra-cega | tatamoi |
| rã | critô |
| sapo | pureru |
| acará | acará |
| surubim | pirapocu |
| traíra | traíra |
| gafanhoto | titi |
| louva-a-deus | averucá |
| grilídeo, paquinha ou macaco | cambucambu |
| besouros, Passalidae e Lucanidae | aramandai |
| besouro Cicindelidae | pamu |
| borboleta | mapanã |
| borboleta Hesperiidae | aruru |
| borboleta Heliconiidae | iogo |
| mosquito | botugo |
| caracol (Solaropsis feisthameli) | cuerorô |
| caracol (Strophoceilus oblongus) | tamancinhã |
| caranguejo do rio | guararu |
| escorpião | sipiri |
| caranguejeira | zandê |
| centopéia | macupepé |
| piolho-de-cobra (Leptodesmus) | ambuá |
| piolho-de-cobra (Rhinocricus) | araracuá |
| boca | erembé |
| bochecha | detuapê |
| braço | ejuá |
| cabeça | iacanga |
| cabelo | ecanará |
| cotovelo | diupecrerã |
| dedo da mão | poã |
| dedo do pé | pracanhu |
| dente | enaine |
| joelho | ecataque |
| língua | ecu |
| mão | epuapu |
| nádegas | eraiquarte |
| nariz | etim |
| olhos | edeá |
| orelha | nami |
| peito de homem | cambopue |
| perna | eretuma |
| pescoço | iarupu |
| queixo | eraditá |
| sangue | teurcate |
| seios | ecame |
| testa | irapucangue |
| umbigo | epunuã |
| ventre | anhe |
| abacaxi | naná |
| banana | pacuá |
| caju | cadju |
| água | i (aliás um misto de e e i) |
| cachaça | caxiri |
| cachaça de cará | ande mandioca |
| cuspe | erendeeuê |
| faca | mariá |
| fogo | tatá |
| lua | zaê |
| ovo | upiá |
| sol | quaral |
| Terra | kiguá - carará |
| terra | enê |
Referências
- «Emerinhom». Michaelis On-Line. Consultado em 6 de janeiro de 2023. Cópia arquivada em 6 de janeiro de 2023
- Rodrigues, Aryon Dall'Igna, and Ana Suelly Arruda Câmara Cabral (2012). "Tupían". In Campbell, Lyle, and Verónica Grondona (eds). The indigenous languages of South America: a comprehensive guide. Berlin: De Gruyter Mouton.
- DIETRICH, Wolf. O tronco tupi e as suas famílias de línguas. Classificação e esboço tipológico. In: NOLL, Volker. O Português e o Tupi no Brasil. São Paulo: Editora Contexto, 2010.
- MORAES, Cel. João de Melo. O rio Oiapoque. Revista Brasileira de Geografia, ano XXVI, n.° 1, Rio de Janeiro, janeiro-março de 1964, p. 56-57.
- Vocabulário emerillon. Site Línguas Indígenas Brasileiras, de Renato Nicolai.
Ligações externas
- Vocabulário emerinhom 1 - MORAES, Cel. João de Melo. O rio Oiapoque. Revista Brasileira de Geografia, ano XXVI, n.° 1, Rio de Janeiro, janeiro-março de 1964, p. 56-7.
- Vocabulário emerinhom 2 - Schuller (1911)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.
