Língua coropó

A língua koropó é uma língua extinta pertencente ao tronco linguístico macro-jê.[1]

Koropó
Falado(a) em: Brasil
Total de falantes: 0
Família: Macro-jê
 Maxacali
  Koropó
Códigos de língua
ISO 639-1: --
ISO 639-2: ---

Vocabulário

Listas de palavras coletadas por Martius e Spix entre os anos de 1817 e 1820:[2][3]

Abreviaturas
  • (Sch): Schott in Nachrichten v. d. oestr. Naturforsch in Brasil. II 48.
LatimKoropó
Abi!ga-um
aer, ventusnaran djota
aethiopstchsaktabn
albus, a, umquattá, gautháma (Sch)
altus, a, umpe-eôá
amareneka-ni-teu
animaoitame
animalorug
aquateign
arbormai-man-kroá, mebn (Sch)
arcusocsoy, kokschaign (Sch)
avistignam
auriscólim, kohrign (Sch)
biberesóme
biboeigna-schópta (Sch)
bonus, a, umterankâ (poranga-tupi)
branchiumtschambrim
cantaregangré
capilliitsché
caputpitao, ibdaign (Sch)
cerabakidsäi (Sch)
caro, rnisegneine
chorda arcuskokschaid – schidn (Sch)
citoga-hoy-pâ
cor, disekké
cornukoli
crasherinante
cultertschitschayng
da mihiga pû
dentesshcorim, shorign (Sch)
deustupan, tophún (Sch)
diabolusdaimon – injauran (Sch)
digitusnhatschuman
dormiremamnom
ederemankshina
edamus!mugnadshi (Sch)
egoeign
esnrio, mak, bagnchruan (Sch)
falsus, a, um (non versus)schitá
filiaecto-boëmm
filius meus estectogn-hún (Sch) ecton, ectogn (Sch)
flavu, a, umtchaitakáma (Sch)
fluviuscuang
foliumtschuptsché (Sch)
fratereschatai
frigidus, a, umischektáme
frons, tisPolé
frutusmemptâ
fulmem, tonitrute-pu-po-ne
habeopapa
habesne sagittam ?nek, pa padn pá ? (Sch)
non habeobrok po (Sch)
herbaschapuco
herikaya
hodiehohra
homo albuschaiobn (Sch)
femina albuschaiobn-bai (Sch)
sum homo albusekta chraiob-hún (Sch)
ignis
illi, hiuamtschone
is, illemam
infansschapô-ma
infraauwé
jugulumtschitá-ne
lacendjoctane
lapisNam
lignum
linguatupé
loquoreignahgnbá (Sch)
lunanasce
luxposêem
mamma muliebristschoktadn (Sch)
viripuará (Sch)
manusschambri, tschambrim, schambrign (Sch)
materectan, aián (Sch)
meus, a, umeign, junhún (Sch)
monspré-hereu
morininguim
mulierboëman
multumanguim, ipaignje (Sch)
nasusschirong
niger, a, umuanán (Sch)
nihiltschi
noseig-mam, eign-mun (Sch)
noxmerindan
oculusuálim, chuarign (Sch)
os, orisischoré
ovumtéme
parvus, a, umtugnapâ
paterecta, ektagn (Sch)
patera cucurbitinatustschay
pellistschamnakdsai (Sch)
pluviateign
pollextschambrim, chriúna (Sch)
profundus, a, umdoê-papa
radixmempshinta
ruber, a, ummukerurú, aluchruruma (Sch)
sabulumcüi-füi
sagittapahn, padn (Sch)
sane, recteja
sanguisicu
securiskfuin, gchuagn (Sch)
serpenskanján (Sch)
serrachmekonditschina (Sch)
sicerauanitim.
sideradjuri
solnascéun
suprapêwa
sylvamebndai (Sch)
tardepam-me-pâ
terrahâme
tunime-nen (Sch)
tu usnen-junhún (Sch)
domus, tuguriumschéh-me
veni hucga-nam
verus, a, umpserunhun (Sch)
venteritschin
vestimebdshidn (Sch)
virgoaï-man
vosjang-yaúme
1man, ipaïgn (Sch)
2gringrim, alinkrin (Sch)
3patepakon, patapakun (Sch)
4pate-pe-meschê, patapamasé (Sch)
5schambri-tschitta
10?tschambrindaine
Canistsoktóme
Felisschapé
Gallustschefuame
Sustekenam
Blatta orientalisingrinngrin (Sch)
Psittacus arakakágn (Sch)
mandiocakôn
potio fermentata e mandioca velzeakotkusscháuuid (Sch)
Tabacumaptschign
Zea maystschumnam

Referências

  1. Nikulin, Andrey. 2020. Proto-Macro-Jê: um estudo reconstrutivo. Tese de Doutorado em Linguística, Universidade de Brasília.
  2. SILVA NETO, Ambrósio Pereira da Silva. 2007. Revisão da classificação da família lingüística Puri. Dissertação (Mestrado em Lingüística), Universidade de Brasília.
  3. MARTIUS, Karl F. Philipp von. SPIX, Johann Batit von. 1938. Viagem pelo Brasil. Rio de Janeiro. Imprensa nacional v.1.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.